یك حافظ پژوه:
چند صدایی اشعار حافظ را به رسمیت بشناسیم
فارس یک نویسنده، پژوهشگر و حافظ پژوه با اشاره به اینکه شعر حافظ سرشتی متناقض دارد، اشاره کرد: ما باید وجود معمایی و چندصدایی اشعار حافظ را به رسمیت بشناسیم.
صدیق قطبی در سیصدوسی وسومین نشست حافظانه مرکز حافظ شناسی با عنوان "نگرش معنوی حافظ" به صورت مجازی، برگزار شد، اظهار داشت: هرجا از موضوع نگرش معنوی شعر حافظ سخن گفته می شود با توجه به این مساله است که سخن متناقض با این نوع نگرش نیز در دیوان حافظ وجود دارد. منظور از بیان نگرش معنوی حافظ این ست که این خاصیت ها متعلق به زمانی بوده که گویا حافظ ساکن کوی معنویت بوده درحالی که می دانیم او همیشه ساکن این کوی نیست.
به گزارش دریافتی ایسنا، این نویسنده و پژوهشگر جوان کشور با تاکید براینکه حافظ خود نیز به صراحت به موضوع تناقض در اشعارش اشاره می کند، جلوه های متناقض شعر حافظ را متأثر از دیدگاه حافظ نسبت به جلوه های متنوع خداوند دانست و این چندصدایی حافظ را نشان دهنده آزادگی او تلقی نمود و به ارائه ی شاهد مثال هایی در این باب پرداخت.
او با اشاره به اینکه درباب معنویت، برحسب محیط های فرهنگی و جغرافیاهای مختلف تعاریف متفاوتی ارایه داده شده، بر تعریفی از معنویت که از طرف یکی از معنویت پژوهان ارائه شده انگشت نهاد و توضیح داد: برحسب این تعریف، معنویت دست کم دارای سه مشخصه عمده است.
این حافظ پژوه در تشریح انواع معنویت اظهار داشت: معنویت، به زندگی فرد یک هویت و معنا می بخشد و یکپارچگی به او می دهد. معنویت تلاشی است برای فراتر از رفتن از خودخواهی و دستیابی به حس عشق و دیگردوستی و ارزش های اخلاقی و همین طور معنویت موجب می شود که با به ظهوررساندن قدرت تخیل، بتوانیم برای تماس با امر رازآمیزی آماده شویم.
حافظ جهان را منحصر در جهات مادی خود نمی داند
قطبی به بیان ۱۵ خاصیت در رویکرد معنوی حافظ اشاره و افزود: حافظ جهان را منحصر در جهات مادی خود نمی داند؛ بلکه به یک امر ازلی و ابدی، رازآلود سرمدی قائل است.
او همین طور با اعلان اینکه آن امر رازآمیز که حافظ به آن امید دارد؛ امری نیست که بتوان به یقین آنرا باور کرد، اظهار داشت: امر راز آمیز حافظ در معشوق نقابی افکنده و خودرا پنهان کرده است اما باید در مقابل حقیقت گشوده بود و در پیِ هر زمزمه ای که ما را به کوی دوست فرامی خواند به راه افتاد. شاید همین غیبت خدا و حقیقت است که شوق وصل را در ما می نشاند.
این حافظ پژوه افزود: بنا بر رویکرد معنوی حافظ، در نگاه انسانی ما، جهان خالی از خطا و رخنه نیست؛ اما باید بکوشیم با دیده ی زیبابین عشق به هستی نظر کرده و خطاپوشی نماییم.
به گفته قطبی، حافظ معتقد می باشد که در ما خاطره ای ازلی نهاده اند؛ وسوسه ای مقدس در نهاد ماست که ما را به جانب عشق و خوبیِ اخلاقی فرامی خواند.
او بیان کرد: به رغم فناپذیری همه چیز، ساختار جهان به شکلی است که به «عشق» و «خیر اخلاقی» بی تفاوت نیست و نقشی که به دست عشق و اخلاق بر دیوار جهان می بندد، پایدار می باشد.
قطبی اشاره کرد: در مقابل تقدیر و سرنوشت باید خرسند و پذیرا بود، از منظرِ هستی شناسانه ما اختیار چندانی نداریم، اما بهتر است از منظر اخلاقی خودرا مختار بدانیم و به رغم آنکه لزوماً کوشش های ما به مقصود نمی انجامد، چالاک و بیدار، بکوشیم.
این نویسنده و حافظ پژوه افزود: برای راه بُردن به ابعاد معنوی جهان لازم است که چشمِ معنابین و جان نگر پیدا نماییم و از حواسِ دینی و معنوی بهره مند شویم، چونکه با چشمِ «جهان بین» نمی توان به لایه های نورانی وجود راه برد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب