كریم رجب زاده عنوان كرد
شاعرانی كه مظلوم واقع شده اند
دست و هنر: كریم رجب زاده درحالی از عمر كوتاه شهرت برای شعرهایی كه بوسیله رسانه ها تبلیغ می شوند می گوید كه معتقد می باشد امروزه برخی شاعران مظلوم واقع شده اند و شعر نیز غریب افتاده است.
این شاعر در گفت و گو با ایسنا، درباره رسانه دار بودن یك طیف خاص از شاعران و در مقابل آن رسانه نداشتن شاعرانی دیگر كه موجب كمرنگ شدن آنها می شود، اظهار نمود: اگر شعر را بعنوان یك رسانه بپذیریم، شعر می تواند نقش خبررسانی داشته باشد. حتی حافظ در جای جای شعرش خبررسانی می كند. یعنی ضمن این كه شاعر است نقش یك خبرررسان را هم بازی می كند، برای مثال در یكی از شعرهایش می گوید كه «رسید مژده كه ایام غم نخواهد ماند». اما برخی از شاعران ما ارتباطاتی با حوزه رسانه بوسیله دوستی و رفاقت دارند و خبرنگار هم می كوشد شاعر مورد علاقه اش را راضی نگه دارد. این مسئله به حق یا ناحق، كمك بیشتری به شناخته شدن آن شاعر می كند، اما شاعرانی هم هستند كه مظلوم واقع می شوند، شاید چون ارتباط رسانه ای لازم را ندارد و این طبیعی هم هست و در نهایت مورد توجه قرار نمی گیرند و مظلوم واقع می شوند. ما در عرصه ادبیات این تناقضات را داریم و كاری هم نمی گردد كرد و به خبرنگاران هم خرده ای نمی توانیم بگیریم.
او اضافه كرد: اما عمر این گونه شهرت ها كه از طریقی برخلاف شعر به دست می آید، پایدار نیست. در كتاب «تاریخ تحلیلی شعر نو» نوشته شمس لنگرودی از شاعری به نام فریدون كار نام برده شده است كه در زمان خود، شعرهایش در همه مجلات و مطبوعات منتشر می شده، اما او امروز كجاست؟! وقتی شاعری فقط بوسیله رسانه ها مطرح می شود، شهرت كوتاهی خواهد داشت.
رجب زاده با بیان این كه شعر ماندگار، شعری نیست كه بوسیله رسانه ها تبلیغ می شود، اظهار داشت: شعر ماندگار، شعری است كه خودش روی پای خودش می ایستد و به كمك ایام سپری می شود. برای مثال سیف فرغانی شاعری غریب در قرن هشتم بود كه به سبب شرایط آن روزگار به آسیای صغیر مهاجرت كرد و همان جا هم خاك شد، اما بعدها كتاب شعر او را دكتر ذبیح الله صفا در كتابخانه تركیه پیدا كرد و او مشهور شد چون اشعار خوبی از خود به جا گذاشته بود. رابطه خبرنگار با شاعر هم از دو حالت بیرون نیست و مثل نقد می ماند، نقد هم از دو حالت خارج نیست؛ ما با كسی رفیقیم و اهتمام می نماییم كه آن جنبه های منفی را كنار بگذاریم و به خاصیت هایش مثبت نگاه نماییم یا این كه دشمن كسی هستیم، پس تمام خاصیت های مثبت او را كنار می گذاریم و فقط خاصیت های منفی آثارش را می بینیم، این ها هست و حل شدنی هم نیست.
این شاعر سپس به نشریات ادبی دهه های قبل اشاره و درباره كیفیت صفحات ادبی رسانه ها و مطبوعات فعلی بیان كرد: من معتقدم این روزها به آن صورت مطبوعاتی نداریم. پیش از انقلاب مجلاتی مثل «دنیای سخن»، «آدینه»، «كارنامه» و «تكاپو» را داشتیم كه در آنها شعر پایگاه و ارجحیتی داشت و بیشتر مطرح بود. اما امروز هیچ كدام از آنها نیستند كه بخواهند برای شعر پایگاهی باشند و شعر دیده شود. ما كمتر رسانه ای داریم كه به شعر بپردازد. شعر برای رسانه های نوشتاری ما چندان مطرح نیست و امروز غریب افتاده و رابطه اش با رسانه های نوشتاری خیلی ضعیف است.
كریم رجب زاده كه پرداختن به شعر را نیازمند فرصتی می داند كه خبرنگار در آن مشغول تهیه خبر است، از اثرگذاری و ارتباط فعالیت در زمینه شعر و كار روزنامه نگاری اظهار داشت: هم می توانم بگویم این دو مغایر هم هستند و هم می توانم بگویم مغایر نیستند. بالاخره هیچ شاعری فقط بوسیله شعر نمی تواند امرار معاش كند، برای خبرنگارانی كه شاعر یا نویسنده هستند هم همین طور است و در صورتیكه پرداختن به شعر زمان می خواهد اما خبرنگار دنبال تهیه خبر است. امروز كمتر شاعری را داریم كه به صورت حرفه ای كار كند چون شاعران دغدغه معاش دارند و هر از گاهی شعری هم می نویسند. با این وجود اما طبعا یك خبرنگار خبرهای فراوانی دریافت می كند و چون شاخك هایش تیز است در ذهنش جای می گیرد و یك جا در شعرش نمود پیدا می كند.
منبع: دست و هنر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب