ظرفیتهای اقتباس از آثار سینمایی در تولید بازیهای ویدیویی ایرانی
به گزارش دست و هنر، در حالیکه اقتباس از آثار سینمایی سال هاست به یکی از جریان های رایج و پُربازده در صنعت بازی سازی جهانی تبدیل گشته، اما در ایران این ظرفیت کاملا مغفول مانده است.
به گزارش دست و هنر به نقل از مهر، در روزهایی که فیلمی با محوریت شهید سپهبد علی صیاد شیرازی بر پرده سینماهای کشور درحال اکران است، بار دیگر نگاه ها به ظرفیتهای روایت گری در حوزه دفاع مقدس جلب شده است. فیلم «صیاد» که در روایتی سینمایی، برشی از زندگی این فرمانده برجسته ارتش جمهوری اسلامی ایران را عرضه می دهد، در ادامه مسیر فیلم هایی قرار دارد که طی سالهای اخیر با هدف پاسداشت فرماندهان جنگ تحمیلی و تبیین نقش آفرینی آنان در تاریخ معاصر ایران ساخته شده اند. اما نکته اینجاست که چنین آثاری، علاوه بر تأثیرگذاری در زمینه سینما، قابلیت تبدیل شدن به روایت هایی تعاملی و چندرسانه ای در چارچوب بازیهای ویدئویی را هم دارند؛ رسانه ای که می تواند مفاهیم ارزشی و تاریخی را با زبانی نو به نسل امروز منتقل کند.
این گزارش تلاش دارد تا ضمن بررسی روند جهانی اقتباس از آثار سینمایی در طراحی و ساخت بازی، به ظرفیتهای سینمای ایران، بخصوص سینمای دفاع مقدس، برای تولید بازیهای ویدئویی بپردازد و راهکارهایی برای بهره برداری از این پتانسیل ها عرضه نماید.
ظهور بازیهای ویدیویی اقتباس شده از آثار سینما
دو صنعت سینما و بازیهای ویدئویی، همواره رقابت تنگاتنگی با یکدیگر داشتند. گاه صنعت سینما بوده که روی بازیهای ویدئویی تأثیر گذاشته و گاه، این بازیهای ویدئویی بودند که فیلم سازی و آثار سینمایی را تحت الشعاع خود قرار دادند. در طول سالهای اخیر، بازیهای بسیاری برپایه فیلمها ساخته شده که بعضی از آنها شاهکارهایی دوست داشتنی اند.
بازی هایی همچون مورتال کامبت که برپایه فیلمهای ژان کلود ون دام، بایوشاک برپایه فیلم فرار لوگان، آنچارتد و توم ریدر برپایه مجموعه فیلمهای ایندیانا جونز، Payday برپایه فیلم Heat، بازی Fallout برپایه مجموعه فیلمهای Mad Max و یا فیلم هایی همچون Saving Private Ryan (نجات سرباز رایان) و Black Hawk Down (سقوط شاهین سیاه) که روایت هایی از جنگ جهانی دوم و جنگ های معاصر هستند، به ترتیب الهام بخش بازی هایی همچون Medal of Honor (مدال افتخار) و Spec Ops: The Line (عملیات اسپک) شدند. نمونه هایی که توانسته اند با استفاده از فضای سینمایی، تجربه ای فراگیر و جذاب برای مخاطب خلق کنند.
فقدان نگاه اقتباسی در صنعت بازی ایران
در حالی که اقتباس از آثار سینمایی سال هاست به یکی از جریان های رایج و پُربازده در صنعت بازی سازی جهانی تبدیل گشته، اما در ایران این ظرفیت کاملا مغفول مانده و بازی سازان ایرانی هنوز نتوانسته اند رابطه ای معنادار با سینمای داخلی برقرار کنند. در ایران، به جز تجربه محدودی که طی سالهای اخیر رقم خورده (مانند بازی نیسان آبی برپایه سریال نیسان آبی و بازی بچه زرنگ برپایه انیمیشن سینمایی بچه زرنگ)، عملا نمونه شناخته شده ای از بازیهای مبتنی بر فیلم یا انیمیشن وجود ندارد. اتفاقی که شاید بتوان علل آنرا در عدم تعامل میان دو صنعت سینما و بازی سازی، نبود ساختارهای حمایتی برای پروژه های اقتباسی و همینطور کم توجهی به ظرفیتهای روایت محور در بازار بازیهای بومی جستجو کرد.
این در حالیست که سینمای ایران بخصوص حوزه کودک و نوجوان، ظرفیت هایی بالقوه جهت استفاده از ظرفیتهای رسانه بازی از منظر شخصیت پردازی دارد. عدم اقبال بازی سازان ایرانی به این ظرفیت و بهره برداری از آن از یک سو فرصتی اقتصادی و فرهنگی را از صنعت بازی دریغ می کند و از طرفی سبب می شود بازی سازان ایرانی در راه طراحی بازی همچنان در چرخه بازتولید ایده های پراکنده و غیرمتصل به جریان های فرهنگی بومی باقی بمانند.
پتانسیل سینمای ایران برای بازی سازی؛ ظرفیتی مغفول مانده
سینمای ایران در سالهای اخیر توانسته است با ساخت فیلمهای برجسته ای در زمینه دفاع مقدس، شخصیت های ماندگاری را به تصویر بکشد. فیلم هایی چون چ (درباره شهید مصطفی چمران)، ایستاده در غبار (درباره شهید احمد متوسلیان)، منصور (درباره امیر سرلشگر منصورستاری)، موقعیت مهدی(درباره شهید باکری)، غریب (درباره شهید بروجردی) و البته سریال هایی مانند سیمرغ در رابطه با شهید احمد کشوری و شهید علی اکبر شیرودی) و شوق پرواز(درباره شهید بابایی) همگی ظرفیت بالایی برای اقتباس در چارچوب بازیهای ویدئویی دارند. این آثار به واسطه روایتهای دراماتیک، صحنه های میدانی جذاب و شخصیت پردازی های قوی، بستر مناسبی برای طراحی بازی هایی داستان محور، اکشن یا استراتژیک فراهم می کنند. تبدیل این فیلمها به بازی، علاوه بر خلق تجربه ای هیجان انگیز برای کاربران، به ترویج فرهنگ ایثار، مقاومت و هویت ملی هم کمک می نماید.
از سوی دیگر اقتباس از فیلمهای دفاع مقدس در صنعت بازی سازی می تواند مزایای زیادی بهمراه داشته باشد. اولاً، داستان پردازی عرضه شده در این آثار، می تواند مسیر را برای نگارش بازینامه در بازیها هموار نماید. ثانیاً، این آثار می توانند از شخصیت های واقعی بهره ببرند که خود بعنوان یک مزیت فرهنگی، ارزش های ملی و دینی را به مخاطبان منتقل می کنند. بعلاوه، فیلمهای دفاع مقدس همچون آثار پرمخاطب در سینمای ایران هستند که می توانند به توسعه بازیهای ویدئویی با محتوای ایرانی کمک کنند. فیلم «صیاد» که در رابطه با زندگی شخصی و نظامی فرمانده برجسته ارتش جمهوری اسلامی ایران، شهید سپهبد علی صیاد شیرازی است و اینروزها بر پرده سینمای ایران قرار گرفته است، یکی از نمونه هایی است که میتوان از آن برای اقتباس و ساخت بازیهای ویدئویی استفاده نمود. بازی ای که از این فیلم اقتباس می شود، می تواند در سبک های مختلف همچون بازیهای اکشن سوم شخص، استراتژیک و یا داستان محور طراحی شود که به بازیکن این امکان را می دهد تا در نقش یک فرمانده ارتش ایران قرار گیرد. فیلم هایی از این دست که روایت گر داستان های واقعی و تاریخی از فرماندهان بزرگ ارتش ایران هستند، می توانند بعنوان منبعی غنی برای طراحی بازیهای ویدئویی با محتوای ملی و ارزشی مورد استفاده قرار گیرند.
در هر حال آن چه مسلم است اینکه، موفقیت در این عرصه نیازمند تعامل وهمکاری بین دستگاهی همچون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنیاد روایت فتح و استودیوهای بازی سازی است. توجه به لزوم استفاده از پتانسیل سینمای ایران برای بازی سازی و بازبینی در ظرفیت مغفول مانده در این عرصه می تواند منجر به خلق پروژه های پرارزش حاصل از تلفیق سینما و بازی سازی شود.
منبع: دست و هنر
این مطلب دست و هنر مورد پسنده؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب دست و هنر مرتبط
نظرات کاربران دست و هنر در مورد این مطلب