خرم دره با دست و هنر مطرح كرد؛
چرا جشنواره های مد و لباس خروجی مناسبی ندارند؟
دست و هنر: دبیر جشنواره تن پوش نور می گوید عدم لطمه شناسی و برنامه ریزی برای حل مسائل همچون دلایلی است که سبب می شود جشنواره های مد و لباس آورده ای نداشته باشند.
خبرگزاری مهر؛ گروه فرهنگ و ادب – زینب رازدشت: اگر مروری بر جشنواره های مختلف در عرصه مد و لباس داشته باشیم، متوجه تعدد آنها در سطح کشور می شویم اما همچنان در این عرصه ضعف هایی وجود دارد. شاید یکی از دلیلهای ضعف در عرصه مد و لباس خروجی های نامناسب همین جشنواره هاست.
با این بهانه و درباره ی خروجی جشنواره های مختلف مد و لباس و برگزاری جشنواره «تن پوش نور» با مریم السادات خرم دره تولیدکننده و دبیر جشنواره «تن پوش نور» گفتگویی انجام دادیم که مشروح آن در ادامه می آید؛
* خانم خرم دره ابتدا درباره ی وضعیت مد و لباس باهم صحبت نماییم. این صنعت در چه وضعیتی است؟
در حال حاضر در کشور شرایط مناسبی جهت توسعه این صنعت وجود دارد، هرچند که فعالان حوزه پوشاک در این برهه با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکنند، اما چنانچه همراهی برخی سازمان ها و نهادها و پشتیبانی از مردمی سازی و مشارکت های بخش خصوصی را تقویت کند آینده بسیار خوبی در انتظار این هنر صنعت است که با عنایت به دیدگاه های مقام معظم رهبری در عرصه توسعه مشارکت های مردمی در بخش تولید امکان رشد اقتصادی در این عرصه بسیار زیاد است.
در سال ۹۴ مؤسسه ای به نام مؤسسه هنری مد و لباس طراحان مد فاطر راگا را ذیل وزارت ارشاد ثبت کردیم که تمام فعالیتهای ما تحت نظارت کارگروه انجام می گیرد و ما سه سال پی در پی رتبه برتر کشور را در بخش موسسات هنری مد و لباس درجشنواره مد و لباس فجر کسب کردیم.
* مؤسسه شما چه اقدام ویژه ای انجام داده بود که پی در پی بعنوان رتبه برتر انتخاب شدید؟
فعالیت های مؤسسات هنری به طور معمول محدود می شود به برگزاری دوره های مختلف آموزشی از طراحی تا تولید، اما مؤسسه ما علاوه بر این دوره ها و همین طور برگزاری دوره های آمادگی شرکت در آزمون عملی کارشناسی ارشد رشته طراحی پارچه و لباس که منجر به قبولی هنرجویان ما در بالاترین دانشگاه های کشور می شد، دائماً با کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور، اتحادیه های پوشاک و سایر نهادها در تعامل بوده و است و پیوسته مبادرت به برگزاری رویدادهای مختلفی در عرصه پوشاک می کند که غالباً این رویدادها در نوع خود بی نظیر یا کم نظیر هستند و به طور معمول با این هدف برگزار می گردند که خروجی مناسبی داشته باشند نه این که فقط یک رویداد برگزار گردد و از آنجاییکه درب مؤسسه ما به روی همه اساتید و فعالان دغدغه مند این حوزه باز است و از ایده های نو به بهترین شکل عملیاتی استقبال می کند به لطف خدا اساتید باارزش و توانمندی با ما در تعامل و همکاری هستند.
به عنوان نمونه یکی از اقدامات ویژه ای که ما انجام می دهیم این است که میان طراحان و تولیدکنندگان تعاملات ویژه ای را ایجاد می نماییم که این تعاملات سبب می شود تا قرارداد پروژه هایی دراین میان منعقد شود و بحث کارآفرینی برای مان خیلی مهم است. در این شرایط دانشجویان و فعالان این حوزه وارد میدان می شوند و کار از حالت انحصاری خارج می شود.
جشنواره اصلی تن پوش نور در هفته دوم تیرماه برگزار می گردد. ابتدا برنامه ریزی کرده بودیم که در هفته عفاف و حجاب برگزار گردد که به علت تقارن هفته حجاب با دهه اول محرم تصمیم گرفتیم جشنواره پیش از محرم برگزار گردد منتها نگاه مان مبتنی بر ارزش های فرهنگی، هنری و اسلامی است و همیشه بر هنرجویان و دانشجویانم می گویم که اهتمام کنید دانش های روز دنیا را با فرهنگ خودمان منطبق کنید بطورمثال اگر روشهای فنی «پتر مجیک» را یاد می گیرید، روی معماری سنتی خودمان هم تمرکز کنید و با تلفیق درست و به جا در سنت و مدرنیسم به خلق آثاری در خور هنر صنعت پوشاک ایرانی اسلامی دست بزنیم.
* به کشور عمان برسیم. شما با تیم تان به این کشور رفتید. آن جا چه اتفاقاتی افتاد؟
سال ۹۶ به همراه تیم مان جهت شرکت در «فشن شو» (اجرای زنده لباس یا نمایش زنده لباس) با عنوان جشنواره لباس عروس به کشور عمان سفر کردیم. برای نخستین بار رویداد بازدید از یک جشنواره مد ولباس خارجی با مجوز از کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور برگزار می شد، می دانید که عمان شهروندان محجبه بسیاری دارد و با عنایت به فرهنگ اسلامی این کشور بخش مهمی از این جشنواره به مدلهای مادست فشن و پوشش حیاورز اختصاص داشت. رویداد جالبی بود و روزانه شاهد هفت نمایش زنده بودیم و برای حضور در تک تک این نمایش ها باید هزینه ای پرداخت می کردیم.
زمانی که رییس جشنواره از حضور یک تیم با این ظرفیت از ایران در این رویداد آگاه شد، در یک نشست با گروه ما که متشکل از ۱۶ طراح لباس بودند، نشستی را ترتیب دادند تا با ظرفیتهای مد و لباس کشور ما بیشتر آشنا شوند؛ چونکه حتی تصور نمی کردند که در ایران کسی در این عرصه فعالیت داشته باشد چه رسد به این که جشنواره ها و رویدادهایی برگزار شود، آن هم در سطح بین المللی و متوجه شدند که دانشگاه های کشور ایران سالیان سال است که در این رشته فعالیت می نمایند. لحظه به لحظه این جلسه را با آقای قبادی رییس وقت کارگروه ساماندهی مد و لباس چک می کردم تا همه مراحل بصورت قانونی پیش برود.
در آن جلسه از ما دعوت نمودند که در دوره بعد جشنواره یک روز را به اجرای نمایش لباس ایران اختصاص دهند. ما هم با کسب اجازه از آقای قبادی قرار شد برای دوره آتی جشنواره از هفت طراح متخصص دعوت به حضور نماییم. نکته جالبی که در آن جشنواره شاهد بودیم استفاده طراح های مطرح لبنانی و هندی از المان های معماری ایرانی بود در طراحی مجموعه های شان بود. برای مثال طراح هندی برای مجموعه لباس های خود از تصاویر مسجد نصیرالملک شیراز بهره برده بود.
در آنجا بسیار تأسف خوردم که چقدر ما به لحاظ فرهنگی ضعیف کار کرده ایم که حتی دانشجویان امروز ما کمتر تمایلی به فرهنگ کشورمان دارند. با وجود آنکه جشنواره های مختلفی را برگزارمی نماییم اما خروجی این جشنواره ها چیست؟ این جشنواره ها به کجا مقرر است برسند؟
* حتی وجود انجمن ها و جشنواره ها نتوانست به داد حوزه مد و لباس برسد؟
البته که نقش بی بدیل تشکل ها و انجمن ها و… و همین طور جشنواره ها و رویدادها در رشد این هنر قابل تأمل هست اما شاید تا کنون بیش از ده درصد این اهداف هم محقق نشده باشد که دلیلهای مختلفی دارد، البته حالا در بحث ترویج حجاب و عفاف درحال تأسیس یک انجمن هستیم. عنوان انجمن بانوان طراح و تولید کننده پوشاک اسلامی که اولاً بطورکامل تخصصی و متشکل از اساتید دانشگاه و متخصصین و بانوان محور بوده و مقرر است ان شاءالله این انجمن را به جهان اسلام تعمیم بدهیم. چونکه موضوع «مادست فشن» به شدت در دنیا فراگیر شده است. انجمن های بسیاری الان درحال فعالیت هستند و می توان به انجمن طراحان لباس و پارچه ایران و انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب اشاره نمود اما در بعضی از آنها نگاه دانشگاهی وجود ندارد و بیشتر نگاه اقتصادی در آن رایج است.
از آنجا که لباس بعنوان یک ابزار فرهنگی بوده این ابزار در تمدن و فرهنگ کشور تأثیرگذار است. ما برای این انجمن درحال تأسیس، از اساتید دانشگاهی و تولیدکنندگان دعوت به حضور کردیم که البته وزنه دانشگاهی و دانشگاهی مان در این انجمن بسیار پر رنگ است. در هر صورت اهتمام داشتیم از هر دو طیف در انجمن داشته باشیم. امیدواریم از دل این انجمن به مرکز طراحی مد اسلامی برسیم.
* جامعه بسیج زنان جشنواره ای را تحت عنوان جشنواره تن پوش نور برگزار می نماید و شما بعنوان دبیر آن منصوب شده اید. چه طور شد جامعه زنان به تصمیم برگزاری چنین جشنواره ای رسید؟
اولین دوره جشنواره تن پوش نور را از میلاد حضرت زهرا (س) شروع کردیم و پیش مقدمات جشنواره را توسط جامعه زنان بسیج استان تهران شروع کردیم. در سطح استان تهران ۱۵ کلان شهرستان وجود دارد که می توان به شهرستان هایی همچون شهرری و باقرشهر، ورامین، فیروز کوه، اسلامشهر و دیگر شهرستان ها اشاره نمود. البته برگزاری جشنواره ابلاغ بسیج نیست و در ردیف وظایف آن قرار نمی گیرد. اما دغدغه جامعه بسیج زنان است که به منظور ساماندهی طراحی پوشش های در خور شأن بانوی مسلمان ایرانی، چنین جشنواره ای را برگزار کند.
صنعت پوشاک با مشکلات بسیاری روبروست که می توان به تامین مواد اولیه، ورود کالای قاچاق و دیگر موارد اشاره نمود. همین طور در لطمه شناسی که انجام دادیم متوجه شدیم که بخش عمده ای از مشکلات تولید پوشاک سبب گرانی پوشاک مناسب و حذف آن از سبد کالای خانواده است. نرخها به علت عدم تامین مواد اولیه گران می شود و دیگر خانواده ها به سادگی نمی توانند لباسی را با قیمت مناسب خریداری کنند در صورتی که پوشاکی که بصورت قاچاق وارد می شود، دارای کیفیت مناسب و قیمت های پایینی است، اما شاخصهای عفاف را ندارد و بارها در جلسات مطرح کردیم که اگر این اتفاق ادامه یابد، تولیدکننده داخلی توان رقابت با این حجم از کالای قاچاق را ندارد.
یادم می آید که در بعضی سال ها جشنواره های مد و لباس در کشور بسیار قوی و اثر گذار بود که می توان به جشنواره سالهای ۹۴ تا ۹۶ اشاره نمود که بسیار غنی بود. پس از سال ها دیگر جشنواره ها افت کرد. حتی در دو سال گذشته شاید در قسمتهایی رشد داشتیم اما آنچیزی که مدنظرمان بود، هیچ گاه رخ نداد خیلی از لباس هایی که در بازار می بینیم یا بسیار نامناسب و بی کیفیت است که برمبنای اندام یک بانوی ایرانی طراحی نشده یا بسیار گران است که برای هر خانواده ای قابل تهیه نیست.
همچنین ۱۲ دوره جشنواره مد و لباس برگزار شد، چه آورده ای داشته ایم؟ به غیر از آن شاهد برگزاری جشنواره های مختلفی در سراسر کشور بودیم. چرا به خروجی مناسبی دست نیافتیم؟ چون پس از جشنواره باید علاوه بر لطمه شناسی، برنامه ریزی برای حل مسائل و البته اقدام فوری و ضروری می کردیم که متأسفانه انجام نشده است.
* قبل از آن که وارد جزئیات جشنواره تن پوش نور شویم، قدری شفاف تر درباب پژوهش هایی که در صنعت پوشاک کشور انجام دادید، صحبت نماییم.
تقریباً چهارسال پیش برای انجمن طراحان پژوهشی انجام دادم. وارد سایت سازمان سنجش شدم تا ببینیم چند دانشگاه در کشور دررشته های طراحی دوخت، طراحی پارچه و رشته های در رابطه با حوزه پوشاک را دارد. سپس ورودی های ترم اول و ورودی های نیمه دوم سال را استخراج کردیم. چونکه تعدادی از دانشگاه ها هم در ترم اول و هم در ترم دوم پذیرش دارند و ظرفیتهای شان بطورکامل مشخص است. حدودا می توانستیم تخمین بزنیم که در طول سال چند خروجی داشتیم.
پس از دریافت اطلاعات این پرسش عنوان شد که ما سالانه نزدیک به دوهزار فارغ التحصیل در رشته های طراحی پارچه و لباس و دوخت و.... در سراسر کشور داریم که برابر با دو هزار نیروی متخصص می شود اما چرا در جشنواره ها خروجی مناسبی نداریم؟ یکی از نکات قابل توجه عدم برنامه ریزی مناسب جهت استفاده از این ظرفیت بالقوه است!!!!
* در بررسی های تان به چه نتیجه ای رسیدید؟ چرا خروجی جشنواره ها ضعیف است؟
پس از بررسی ها به این نتیجه رسیدیم که جشنواره هایی که تا کنون برگزار شده اند، فقط فقط برگزار شده اند و بعد از آن دیگر برنامه ای برای ادامه مسیر نداشته اند. ما در جشنواره تن پوش نور اهتمام داریم ظرفیتهای مختلف را شناسایی نماییم و بعد از شناسایی ظرفیت ها مطابق برنامه ای که برمبنای وظایف دستگاههای ذی ربط تعریف شده و با تعاملاتی که ان شاءالله صورت گرفته و می گیرد در برنامه اصلی خودمان، بعد از جشنواره اجرائی نماییم.
* در جشنواره تن پوش نور چگونه ظرفیتهای مختلف را شناسایی کردید؟
از آنجاییکه ساختار آموزشی کشور نیاز به بازبینی جدی دارد و البته دقیقاً در عرصه هنرستان های کشور ظرفیتهای فراوانی داریم قسمتی از برنامه ما معطوف به این بخش و بخشی معطوف به دانشگاه های مرتبط شد.
در قدم اول با تک تک بسیج جامعه زنان شهرستان ها جلساتی برگزار کردیم. در این راه متوجه شدیم که تعدادی از این شهرستان ها قطب تولید پوشاک هستند و یا در شهرستان هایی همچون شهر ری و بومهن کارخانه های بزرگی فعالیت می نمایند.
قابل تأمل است که در این شهرستان ها که با ادارات ارشاد، اتحادیه های پوشاک و بسیج اصناف، آموزشگاه های فنی و حرفه ای، آموزش و پرورش و بعضاً دانشگاه ها جلسات مختلفی برگزار کردیم و مسائل و مشکلات هر قشر را احصاء کردیم. همچون توان مالی بسیار اندک خیلی از دانش آموزان مستعد … از این دست مسائل و مشکلات بود. همین طور تعدادی از شهرستان هایی که فقط یک ساعت با تهران فاصله دارند، در فقر کامل به سر می برند تا جایی که دانش آموز مدرسه آن شهرستان توانایی خرید مقوا و وسایل اولیه طراحی را ندارد.
در این جلسات از مسئولان جامعه بسیج زنان و مدیران اداره ارشاد شهرستان ها درخواست کردیم تا طراحان و فعالان حوزه پوشاک را به ما معرفی کنند. یا از اداره آموزش و پرورش شهرستان ها درخواست معرفی معلمان خوب یا دانش آموزان توانمند را داشتیم. همین طور از اداره های فنی حرفه ای هر شهرستان درخواست کردیم تا آموزشگاه های فعال آن شهرستان را به ما معرفی کنند.
پس از صحبت با تک تک اعضای جلسات مختلف شهرستان ها به این نتیجه رسیدیم که وعده هایی که در تک تک جشنواره ها به شرکت کنندگان و برگزیدگان داده می شد، هیچکدام محقق نشده و همین مساله سبب شده تا آنها بی انگیزه شوند و رغبتی برای حضور در جشنواره نداشته باشند.
* ازاین رو علاوه بر اعلام فراخوان برای حضور در جشنواره، خودتان سراغ شهرستان ها رفتید.
بله دقیقاً همینطور است و ما برای ارتباط با آنها تک تک و بصورت مستقل به سراغ شهرستان ها رفتیم و فراخوان حضور در جشنواره را اعلام کردیم. گروه ها و کانال های مختلفی را تشکیل دادیم و شماره تلفن های مان را در آن قرار دادیم تا پاسخگوی پرسش های شان باشیم. همین طور برای مشارکت بالا در هر شهرستان، یک دبیرخانه را ایجاد کردیم که اعضای هر دبیرخانه بین سه تا ده نفر انتخاب شدند. در ادامه مسیر به هر یک از دبیرخانه ها پیشنهاد دادیم تا یک جشنواره کوچک در سطح شهرستان برگزار کنند.
هم حالا تعدادی از دبیرخانه ها این جشنواره را برگزار کردند و برخی دیگر درحال برگزاری هستند. برای اینکه سانحه اخیر و شهادت رئیس جمهور و همراهان شان سبب شد قدری از برنامه های مان عقب بمانیم.
* جشنواره اصلی چه زمانی برگزار می شود؟
جشنواره اصلی تن پوش نور در هفته دوم تیرماه برگزار می گردد. ابتدا برنامه ریزی کرده بودیم که در هفته عفاف و حجاب برگزار گردد که به علت تقارن هفته حجاب با دهه اول محرم تصمیم گرفتیم جشنواره پیش از محرم برگزار گردد. همین طور مهلت ارسال آثار را تا ۱۳ خرداد قرار داده بودیم، اما به علت استقبال بسیار، زمان را به پایان خرداد تمدید کردیم.
* الان جشنواره در سطح استان تهران برگزار می گردد. برنامه ای برای ملی شدن جشنواره دارید؟
اولین دوره را در سطح استان مقرر است برگزار نماییم و دوره بعد بطور قطع بصورت ملی برگزار می گردد. مقدمات کار دومین دوره این جشنواره انشالله از مهرماه شروع خواهد شد.
* برای تقویت دبیرخانه های ۱۸ گانه جشنواره چه اقدامی انجام دادید؟
برای ایجاد رقابت در بین دبیرخانه ها و استفاده از ظرفیتهای بیشتر آنها، بخشی بعنوان دبیرخانه برتر را در جایگاه رقابتی دیدیم. مقرر است در روز اختتامیه بهترین دبیرخانه را معرفی نماییم.
* برگزیده های ۱۸ جشنواره ای که توسط دبیرخانه های شهرستان های تهران انتخاب شده اند، در جشنواره اصلی رقابت می کنند؟
همانطور که گفتم در ۱۸ شهرستان بصورت مستقل دبیرخانه ای تشکیل دادیم. سپس یک دبیرخانه مرکزی را در ساختمان ابوالفتوح رازی واقع در فرهنگسرای ولا در شهرری ایجاد کردیم. این ۱۸ دبیرخانه به رقابت با یکدیگر می پردازند و در نهایت یک دبیرخانه بعنوان دبیرخانه برتر انتخاب می شود.
* از برنامه های مقدماتی جشنواره هم بگویید!
یک دوره کارگاه آموزشی را بصورت مجازی برگزار کردیم و در آن اهداف جشنواره، طراحی پوشش عفیفانه و دیگر موارد توضیح داده شد. از آنجائیکه تعدادی از شهرستان ها فعالانش در عرصه دوخت قوی هستند و در بعضی دیگر در عرصه طراحی. بنابراین برگزاری کارگاه ها را بر اساس نیازهای شان برگزار کردیم.
* به واسطه این جشنواره چه قدر توانستید به کشف استعدادهای شهرستان ها بپردازید؟
در مسیر کشف استعدادها، با یک دانش آموز ورامینی مواجه شدیم که کلاس یازدهم است. او به شدت در بخش دوخت استعداد فوق العاده ای دارد. متأسفانه به علت آنکه خانواده او به شدت به لحاظ مالی ضعیف است، این دانش آموز هر روز مجبور است در یک کارگاه تولیدی کار کند. دردناک ترین بخش این ماجرا دستمزد این دانش آموز است. او هفته ۱۰۰ هزار تومان و ماهانه ۴۰۰ هزار تومان دریافت می کند. با معلم دانش آموز صحبت کردم تا بتوانیم یک خیر را پیدا نماییم و بتوانیم برای آینده این دانش آموز سرمایه گذاری نماییم. این دانش آموز باید از همین الان رویش برنامه ریزی شود. ما باید طراحانی را تربیت نماییم که در آینده بتوانند خوش بدرخشند و پرچم ایران را بالا ببرند.
* جشنواره تن پوش نور در چه قسمتهایی برگزار می شود؟
جشنواره در دو بخش رقابت و غیر رقابتی برگزار می گردد. بخش رقابتی شامل لباس مردانه، بانوان، کودک و نوجوان است. برگزاری نشست ها و کارگاه های آموزشی از بخش های غیررقابتی جشنواره به حساب می آید و اهتمام داریم از پس برگزاری آنها به یک تعامل میان تولیدکنندگان و طراحان برسیم. این گفتمان باید ایجاد شود. این گفتمان نیاز امروز صنعت پوشاک و به صورتی حلقه مفقوده است. به نظر می آید جشنواره تن پوش نور مقرر است نقطه شروعی باشد تا به این آگاهی برسیم که هنوز هم ظرفیت هایی در کشور وجود دارد که مغفول مانده اند.
* یکی از ضعف های جشنواره های مختلف این است که در داوری آثار، مبتدیان و حرفه ای ها کنار هم دیده می شوند. در جشنواره شما وضع چه طور است؟
ما در این جشنواره آثار یک مزون دار حرفه ای را متفاوت از دانش آموز یا دانشجو دیدیم. برای اینکه دغدغه های این دو باهم متفاوت می باشد. یکی از آنها درگیر خلاقیت است و دیگری درگیر تکنیک. همه این موارد باید در داوری مورد توجه قرار بگیرد.
همچنین علاوه بر این بخش، ما شاهد یک حلقه مفقوده در عرصه آموزش و پرورش بودیم. خیلی از اساتید و مدرسان ما زحمات بسیاری برای دانشجویان، دانش آموزان و هنرآموزان شان می کشند اما هیچگاه دیده نمی شوند. این دیده نشدن شاید سبب شود که چندان انگیزه ای برای ادامه دادن کار نداشته باشند. به همین جهت مقرر است در جشنواره هر دانش آموز، دانشجو و هنرآموزی که برتر، برگزیده یا جزو رتبه های اصلی جشنواره شود، از استاد او هم تقدیر نماییم و اهدای جایزه را داشته باشیم تا برای تلاش این عزیزان انگیزه بیشتری ایجاد نماییم.
همچنین در جشنواره های مستقل شهرستان، به همه کسانی که شرکت کرده اند، لوح تقدیر اهدا می شود که البته این لوح تقدیر شامل همه اعضا است. چه آنهایی که رتبه بیاورند و چه آنهایی که رتبه نیاوند. بهرحال همه آنها در این شرایط اقتصادی برای تهیه آثارشان هزینه هایی انجام داده اند.
* راستی مورد حمایت قرار گرفته اید؟
برای برگزاری این جشنواره هیچ اعتباری را دریافت نکرده ایم و بطورکامل بصورت مردمی درحال فعالیت هستیم. از همان ابتدا درخواست حمایت هایی از کارگروه ساماندهی مد و لباس داشتیم که متأسفانه به علت درگیری با دیگر برنامه ها نتوانستند به حد انتظارات مان از ما حمایت کنند. درحالی که می توانستند حداقل در اطلاع رسانی جشنواره به ما کمک کنند. البته آقای لطفی دبیر کارگروه در بحث مجوزها حمایت هایی داشتند اما انتظارمان از کارگروه بیش از این ها بود. اتحادیه های پوشاک شهرستان های ری و ورامین بسیار همراهی کردند و خانم اسماعیلی مسئول خواهران بسیج اصناف کشور و آقای دکترحسن پور رئیس بسیج اصناف کشور بسیار دغدغه دارند و در بحث جوایز از آنها کمک گرفتیم. بهرحال بخش جوایز از دغدغه های مان بود.
* اصلی ترین دغدغه تان برای برگزاری جشنواره چه مواردی است؟
محل برگزاری جشنواره یکی از دغدغه های مان به حساب می آید. مقرر است جشنواره را در تالار وحدت برگزار نماییم. همانطور که گفتم هفته عفاف و حجاب مقارن با دهه اول محرم شده و همین موضوع به شدت جشنواره را تحت تأثیر قرار داده است. در این خصوص تعدادی از مسئولان قول پیگیری را داده اند تا بتوانیم تالار وحدت را برای برگزاری جشنواره داشته باشیم. چون امکان دارد در همان ایام همزمان نمایشگاه لباس عاشورایی هم برگزار گردد.
همچنین در بخش پایین تالار وحدت مقرر است ۷۰ غرفه فروش از تولیدکنندگان محصولات حجاب استان تهران داشته باشیم. اهتمام داریم این تولیدکنندگان مطرح شوند. مقرر است تا جایی که بتوانیم فروش محصولات را با حداقل قیمت داشته باشیم تا از توان خرید مردم خارج نباشد.
* یکی از خاصیت های جشنواره ایجاد ارتباط میان برگزیدگان با دولت می باشد. آیا مقرر است در این حوزه اقدامی انجام دهید؟
این موضوع در اهداف مان گنجانده شده است. مقرر است به منظور توسعه شتابدهنده های مد و لباس و شرکتهای خلاق و دانش بنیان در عرصه پوشاک، میان ظرفیتهای شناسایی شده با معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری، ارتباطی برقرار نماییم. همین طور به واسطه جشنواره درحال راه اندازی شبکه سازی مشاغل خانگی هستیم.
* کمی از بحث جشنواره فاصله بگیریم و از جزئیات شبکه سازی مشاغل خانگی صحبت نماییم.
از آنجا که نقش مادر و حضورش در خانواده بسیار مهم است؛ در بحث مشاغل خانگی به این نکته و همین طور به توانمند سازی مادران در اقتصادخانواده البته با حضور وی در کنار فرزندان توجه کرده ایم. در این خصوص تعاملی با شهرداری انجام داده ایم که حمایت هایی را در این بخش داشته باشند. تعدادی از کارها همچون سوزن دوزی، جواهردوزی و بافت پارچه با دستگاههای سنتی را می توان در منزل انجام داد. همین مساله سبب می شود که هزینه تولید هم کاهش پیدا کند. البته این اقدام در قم و شهرری در حال انجام می باشد و جواهردوزی چادرها و عباها و لباس ها در منازل صورت می گیرد. ابتدا یک دوره آموزشی برای شان برگزار کردیم و بعد از آن مشغول فعالیت شدند والبته این روند ادامه دارد. هزینه های دوره ها تا حدودی فی سبیل الله و بصورت جهادی بود و ما تنها یک هزینه حداقلی را دریافت کردیم تا دغدغه حضور در دوره را داشته باشند.
* بعد از جشنواره مقرر است چه اتفاق مؤثری رخ دهد؟
برنامه ریزی کرده ایم که بعد از اتمام جشنواره دستاوردهای شرکت کنندگان را ساماندهی نماییم و با یک سری سازوکارهای جدی تر بتوانیم مسیر را ادامه دهیم. ما بعد از جشنواره یک بانک اطلاعاتی دقیق داریم که اسامی تک تک آنها ثبت شده است. همین طور در گام بعدی مقرر است جشنواره را بصورت ملی و کشوری برگزار نماییم که مقدمات آن از مهرماه شروع می شود.
* سوال آخر اینکه بعد از پایان جشنواره، می توانیم آثار برگزیدگان را در بازار مشاهده کنیم؟
در این خصوص صحبتی با اتحادیه های پوشاک انجام داده ایم در خصوص این که طرح های برگزیده را تولید و وارد بازار نماییم. این نگاه در همه جشنواره ها وجود دارد اما متأسفانه عملیاتی نمی گردد. اما ما اهتمام داریم در این جشنواره عملیاتی شود.
یادم می آید که در بعضی سال ها جشنواره های مد و لباس در کشور بسیار قوی و اثر گذار بود که می توان به جشنواره سالهای ۹۴ تا ۹۶ اشاره نمود که بسیار غنی بود. پس از سال ها دیگر جشنواره ها افت کرد. حتی در دو سال گذشته شاید در قسمتهایی رشد داشتیم اما آنچیزی که مدنظرمان بود، هیچ گاه رخ نداد و از نظر خیلی از متخصصین مخصوصاً دوره دوازدهم جشنواره فجر در پایین ترین سطح مورد انتظار بود. انتقادهای زیادی را به همراه داشت. امیدوارم بعد از این روز به روز شاهد رشد هر چه بهتر جشنواره ها و مخصوصاً هنر صنعت مد و لباس کشور باشیم.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب