صداوسیما فراتر از قانون
به گزارش دست و هنر، با وجود گنجانده شدن حق پخش تلویزیونی در قانون برنامه هفتم، صداوسیما همچنان از همکاری با جامعه ورزش برای دادن حق پخش خودداری می کند. این سازمان تا ابتدای آبان ماه فرصت داشت که آئین نامه حق پخش تلویزیونی را تدوین کند اما پیگیری های ایسنا نشان داده است که پیشنهاد صداوسیما به وزارت ورزش و جوانان به هیچ عنوان از جانب این وزارت خانه قابل قبول نبوده است.
به گزارش دست و هنر به نقل از ایسنا، سال هاست که فوتبال ایران بصورت جسته و گریخته بدنبال رسیدن به مهم ترین درآمدش یعنی حق پخش تلویزیونی است اما هر بار به بهانه های مختلف به بن بست برخورده است. با اینحال تصویب برنامه هفتم توسعه و گنجانده شدن حق پخش تلویزیونی در این برنامه روزنه امیدواری برای فوتبال ایران شد اما هنوز برنامه هفتم به عاقبت نرسیده است.
بر اساس ماده ۷۸ قانون برنامه هفتم توسعه، وظیفه تعیین تکلیف حق پخش تلویزیونی به صداوسیما واگذار شده تا این سازمان با هماهنگی وزارت ورزش و جوانان، بخشنامه نحوه تعیین میزان حق پخش تلوزیونی مسابقات ورزشی را تدوین کند. چگونگی تقسیم بندی حق پخش تلویزیونی مهم ترین شاخصه این بخشنامه است که مقرر است مبنی بر کیفیت و کمیت مسابقات و تعداد مخاطبان تنظیم شود. البته همانطور که قابل پیش بینی بود، تنظیم این بخشنامه به بن بست برخورده است.
پایان مهلت قانونی صداوسیما برای تحقق حق پخش
هرچند قانون برنامه هفتم از سوم مرداد ۱۴۰۳ لازم الاجرا شده و مهلت سه ماهه صداوسیما برای تدوین بخشنامه حق پخش تلوزیونی بمنظور تصویب هیأت وزیران - مبنی بر ماده ۷۸ قانون برنامه هفتم - در سوم آبان ۱۴۰۳ به انتها رسیده اما هنوز هیچ اتفاق مثبتی دراین خصوص رخ نداده است. آخرین خبری که درباره ی تنظیم بخشنامه حق پخش تلوزیونی وجود دارد، جلسه ۱۴ مهر بررسی و تدوین بخشنامه نحوه تعیین میزان حق پخش تلویزیونی در محل وزارت ورزش بود. آخرین اظهار نظر رسمی هم به بیست و هفتم شهریور و صحبت های احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان برمی گردد؛ جایی که دنیامالی اظهار داشت: "قرار است بخشنامه و تفاهم نامه با صداوسیما برای حق پخش تلویزیونی در دولت نهایی شود و به اجرا برسد."
منابع آگاه به ایسنا می گویند که با وجود برگزاری جلسات گوناگون بین صداوسیما و وزارت ورزش برای تنظیم بخشنامه حق پخش، تاکنون بخشنامه پیشنهادی از طرف صداوسیما مورد تایید وزارت ورزش و جوانان نبوده است. پس با وجود تصویب قانون برنامه هفتم باز آش همان آش است و کاسه همان کاسه!
چرا حق پخش دائما به بن بست می رسد؟
دعوای اصلی بر سر نحوه تقسیم بندی سود حاصل از تبلیغات مسابقات فوتبال است. فوتبال ایران با وجود این که قسمتی از مخاطبانش را از دست داده اما همچنان پربیننده ترین محتوای صداوسیما بشمار می رود. روزنامه فرهیختگان در گزارشی میزان درآمد تبلیغاتی صداوسیما قبل، حین و پس از دو دیدار استقلال و پرسپولیس در لیگ نخبگان آسیا در تاریخ ۱۴ آبان را مبلغی حدود ۱۸۰۰ میلیارد تومان تخمین زده بود؛ دقت کنید که این درآمد فقط برای دو بازی بوده است.
بیشتر بخوانید:
حق پخش واقعی فوتبال ایران چقدر است؟/ حداقل ۷۵۰ میلیارد برای هر تیم! سازوکار حق پخش در دنیا/ لیگ ایران کم ارزش تر از لیگ بیست و سوم آسیا
چنین درآمد هنگفتی از سمت فوتبال برای صداوسیما سبب شده که این سازمان رغبتی برای نهایی شدن حق پخش تلوزیونی نداشته باشد چونکه هم اکنون پخش انحصاری و بی چون و چرای مسابقات را در اختیار دارد. صداوسیما بر اساس قول و قرار قبلی قرار بود از سال ۱۳۹۹ درآمدهای حاصل از پخش برنامه های ورزشی را به نسبت ۳۰% برای وزارت ورزش و ۷۰% برای صداوسیما تقسیم کند اما این دستورالعمل عجیب هم اجرائی نشد.
راستینه، نماینده شهر کرد و عضو فراکسیون ورزش در مجلس شورای اسلامی می گوید: "دستگاه ها علاقه ای به شفافیت درباره ی میزان درآمدهایشان از محل قراردادهای تبلیغاتی ناشی از پخش تلویزیونی ندارند." این نکته مهم ترین دلیلی بود که موجب شد حتی همین دستورالعمل ترکمنچای گونه هم آورده ای برای فوتبال نداشته باشد و در سالهای ۱۳۹۹، ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ تنها به ترتیب ۱۵، ۴۵ و ۹۴.۵ میلیارد تومان نصیب کل ورزش شود!
حرف صداوسیما چیست؟
"حرف ما این است که به همان شکل که حق پخش بازی های خارجی را ما پرداخت می نماییم و در بودجه دولت محترم و مجلس لحاظ می شود، به همان نحو باید حق پخشی که برای برنامه های ورزشی داخلی تعیین می شود، در ردیف های بودجه ما گذاشته شود تا بتوانیم با هماهنگی وزارت ورزش به فدراسیون ها اختصاص دهیم."
این صحبت های پیمان جبلی، رییس سازمان صداوسیما در زمستان ۱۴۰۲ در بحبوحه تصویب قانون برنامه هفتم و تلاش باشگاه های فوتبال برای گرفتن حق پخش است. حرف صداوسیما این است که نمی خواهد به درآمدهایش از محل پخش تبلیغات خدشه ای وارد شود، بلکه می خواهد تمام و کمال حق پخش تلویزیونی را از بودجه عمومی کشور پرداخت کند.
مطالبه پیمان جبلی از این منظر غیرمنطقی است که اگر قرار باشد حق پخش از بودجه عمومی یا بیت المال پرداخت گردد، به این معناست که تک تک مردم پول حق پخش را پرداخت کرده اند و در نتیجه حق دارند که همانند یک مخاطب پریمیوم پلت فرم های SVOD یا (Subscription Video-On-Demand) مانند DAZN بازی ها را با کمترین اثری از تبلیغات ببیند؛ آیا صداوسیما چنین کاری می کند؟ پاسخش اساسا خیر است. پس باید به سراغ راه منطقی یعنی تدوین بخشنامه ای منصفانه برای تقسیم حق پخش تلویزیونی بر طبق کمیت و کیفیت مخاطبان هر رشته برود تا فوتبال هم به حق واقعی اش برسد.
منبع: dastohonar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب