بابایی با دست و هنر مطرح كرد؛
اتصال طراحان به صنعتگران همزمان با برگزاری جشنواره مدولباس
به گزارش دست و هنر، دبیر دوازدهمین جشنواره مد و لباس فجر اظهار داشت: مسأله جدی دوازدهمین جشنواره مد و لباس فجر اینست که بدنه طراحی را به بدنه صنعتی متصل نماییم که این اتفاق همزمان با برگزاری جشنواره رخ داد.
علیرضا بابایی دبیر دوازدهمین جشنواره مد و لباس فجر، در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به بخش های مختلف این رویداد اظهار داشت: یکی از تصورهای عامیانه این بوده که جشنواره مد و لباس فجر همان جشنواره مانتو و لباس اجتماع است. درحالی که ما در جشنواره تلاش می نماییم تا شاهد حضور همه لباس ها شامل مانتو، لباس مجلسی، لباس ورزشی و دیگر موارد باشیم.
وی اضافه کرد: ما برای بخش لباس مجلسی محدودیت نمایش داریم و باید در نمایش آثار دقت لازم را داشته باشیم. البته لباس هایی که به جشنواره رسیده و بعد از انتخاب هیأت داوران به معرض نمایش گذاشته شده لباس های پوشیده بود و هیچ دخل و تصرفی در آن نداشتیم. این لباس های مجلسی پوشیده بر مبنای ذهنیت طراحان است که آثارشان را برای مان ارسال کرده اند.
دبیر دوازدهمین جشنواره مد و لباس فجر در ادامه اظهار داشت: در قسمت های مختلف همچون لباس نوجوان، لباس ورزشی و دیگر موارد ظرفیتهای خوبی داریم اما متأسفانه فعالان این عرصه کمتر به این مساله پرداختند و آثار کمتری برای مان ارسال کردند. برای مثال در حوزه لباس عبادت تعداد قابل توجهی اثر به دبیرخانه ارسال شد درحالی که در رسته لباس ورزشی نوجوان یا لباس خانگی و یا لباس غیررسمی روزمره اثری به دست مان نرسیده است. ما در بخشنامه جشنواره بخش های مختلفی همچون رسته لباس خانگی، لباس راحتی، لباس ورزشی نوجوان را لحاظ کردیم و فعالان می توانستند از این ظرفیت بهره گیرند و آثارشان را برای مان ارسال نمایند. البته از دو ویژند ما لباس ورزشی مناسبی دریافت کردیم و حتی در خارج از مدلینگ از آثار عکاسی های مناسبی انجام شد. بنا به قول بازدیدکنندگان این لباس های ورزشی جذاب بود.
بابایی اظهار داشت: اگر ما بتوانیم هر سال نمایش را یک نوع نوآوری بدانیم، شاهد اتفاقات مثبتی در زمینه صنعت مد خواهیم بود. این اتفاق باید رخ دهد و ویژندها و طراحان در جشنواره های فجر شرکت نمایند که در این زمان صنعت ما می تواند رشد کند و جشنواره به هدف خودش نزدیک شود. سال جاری توقع داشتیم حداقل در حوزه لباس خانگی تعداد قابل توجهی لباس به دبیرخانه ارسال شود درحالی که این اتفاق نیفتاد. بنظر شما دیگر حاکمیت و دولت باید چه کاری در حوزه پوشاک انجام دهد؟ ما جشنواره را برگزار کردیم و جایزه ای برایش در نظر گرفتیم. حتی به فعالان این عرصه اعلام کردیم که آثار در رسته لباس های خانگی و راحتی به صورت جداگانه داوری می شود، اما در نهایت اثر قابل توجهی به دبیرخانه ارسال نشد. اگر لباس های مجلسی که سال جاری به جشنواره رسیده است، در دوره های گذشته به دبیرخانه ارسال می شد، بدون چون و چرا همه آنها رد می شود، چونکه در دوره های گذشته شاخصه های مناسب وجود نداشت. سال جاری در رسته لباس مجلسی شاهد لباس های قابل توجهی بودیم.
وی در پاسخ به این پرسش که چه تعداد از لباس های ارسالی به جشنواره قابلیت تولید انبوه دارند، اظهار داشت: زمانیکه در جشنواره ها به سراغ ویژندها می رویم، توقع مان اینست که مبحث تولید انبوه آثار حل شود. جشنواره به ذات نمی تواند فروشندگی کند و شما نباید از او توقع فروش محصولات را داشته باشید. ما تلاش مان را می نماییم با تشکیل زیرساخت ها، طراحان را به صنعتگران متصل نماییم و طراحان متوجه شوند که طرح های شأن را باید به تولید عمده برساند و فقط نباید هرسال در جشنواره شرکت نمایند و به هر نحوی برگزیده شوند.
دبیر دوازدهمین جشنواره مد و لباس فجر اظهار داشت: از اتفاقات خوبی که در جشنواره رخ داده این بود که خیلی از ویژندها به هنگام بازدید لباس ها را انتخاب نموده اند تا ما نفرات را به آنها متصل نماییم. یعنی آنها آمادگی پشتیبانی از آثار را دارند. همینطور ویژند دیگری را در روزهای جشنواره شاهد بودیم که او از طرحی استقبال کرد و در ادامه اعلام آمادگی کرد که در صورت استقبال از اثر، حتما تولید آنرا بیشتر کند و به عرضه آن محصول بپردازد. مسأله جدی دوازدهمین جشنواره مد و لباس فجر اینست که بدنه طراحی را به بدنه صنعتی متصل نماییم. قرار بود این اتفاق قبل از برگزاری جشنواره رخ دهد، اما خوشبختانه در حین برگزاری جشنواره شاهد این اتفاق مثبت هستیم. دبیر بخش مد و صنعت جشنواره برای تعداد قابل توجهی از طراحان جلسات تخصصی را با حضور اساتید مطرح برگزار کرد و بعد از ارزیابی های مختلف آنها را به یکسری از ویژندها معرفی کرده است. همینطور ما در کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور پیگیری های لازم را انجام می دهیم تا جشنواره محلی برای تعاملی میان صنعتگران و طراحان از سراسر کشور باشد.
بابایی در قسمت دیگری از این گفتگو، اظهار داشت: در بعضی از شناسنامه آثار جشنواره شاهد حضور فعالان این عرصه از سراسر کشور هستیم و بیشترین آثاری که از استانهای مختلف به چشم می آمد، آثاری از استان جنوب کرمان، کرمانشاه، همدان، کاشان، زاهدان، شاهرود و قزوین بود. متأسفانه آثار از شهر های بزرگ همچون تهران بسیار ضعیف بود. ما در آثار استانهای مختلف شاهد رودوزی های اصیل ایرانی بودیم و این مساله برای مان بسیار پرارزش بود. جشنواره فرصتی برای آثار فعالان شهرستانی است که آثارشان توسط بازدیدکنندگان متشکل از مسؤلان، رؤسای اتحادیه ها و ویژندها دیده می شود.
وی با اشاره به تخصصی شدن داوری ها در جشنواره اظهار داشت: در دوره های گذشته شاهد داوری به صورت جزیی و در همه بخش ها همچون طراحی پارچه، طراحی لباس، دوخت و الگو نبودیم و آثار به صورت کلی مورد بررسی قرار می گرفت. به همین صورت در یک اثر ما جایزه را به طراح لباس و در اثری دیگر جایزه را به طراح دوخت اهدا می نماییم. یکی از اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره پیشنهادی را مطرح نمودند در خصوص این که تک تک برگزیدگان آثار مختلف را در یک مجموعه ای گردهم آوردیم و بعنوان تیم ستارگان پوشاک کشور به صورت یک ماهه و بر مبنای بیانیه مضمون جشنواره توسط منتورها در اتاق طراحی مجموعه ای مناسب را طراحی نمایند. حتی این عضو شورای سیاستگذاری قرار شد که خودش در انتها از مجموعه تولید شده حمایت لازم را انجام دهد. بنظرم در این شرایط می توانیم ادعا نماییم که این مجموعه تولید شده همان مجموعه برترین های جشنواره است. زمانیکه مجموعه برترین های جشنواره تولید شد، دیگر فعالان رغبت بیشتری برای حضور در جشنواره می یابند و در این شرایط فعالان برای حضور در شرکت در تیم منتخب جشنواره وارد رقابت می شوند. هر اثر توسط حدود ۱۲ تا داور در موضوعات و شاخصهای مختلف ارزیابی می شوند. امتیازها در اکسل ثبت می شود. حتی امروز یکم بهمن داوران ما اطلاعی از برگزیدگان جشنواره ندارند.
دبیر دوازدهمین جشنواره مد و لباس فجر در ادامه اظهار داشت: درحال مذاکره با سازمان زیباسازی هستیم و انشالله طی یکی دو روز آینده برگزیدگان هیأت انتخاب جشنواره در سرتاسر شهر تهران معرفی می گردند. این معرفی شامل رسته لباس و عنوان ویژند است. تقویت ویژندهای ایرانی، هویت ایرانی و پوشش انگاره ایرانی از اهداف این اقدام محسوب می شود. امروز در سطح شهر اگر از شهروند تنها نام ۱۰ ویژند ایرانی را جویا شوید، او حتی قادر به اسم بردن از یک ویژند نباشد. ما تلاش داریم با معرفی ویژندها در سطح شهر به مردم بگوییم که ویژندهای ایرانی محصولات با کیفیتی دارند و می توانند مردم به آنها اعتماد کنند.
بابایی همینطور در پاسخ به این پرسش که چرا صاحبان آثار در کنار آثارشان حضور ندارند، اظهار داشت: نخستین دلیل ما محدودیت های مجموعه سعدآباد نبود. ما معتقدیم هر اثر خودش باید حرف بزند نه آنکه صاحبش کنارش قرار بگیرد و در مورد اثر به بازدیدکنندگان توضیحاتی ارائه کند. اندازه جشنواره فجر با یک فروشگاه و نمایشگاه تجاری متفاوت می باشد که احتیاج به غرفه دار داشته باشد. البته در ساعاتی شاهد حضور صاحبان اثر در کنار آثارشان هستیم که ایرادی بر آن وارد نیست اما در نهایت معتقدیم هر اثری خودش باید پیام را به مخاطب انتقال دهد.
وی در انتها اظهار داشت: طی سه ماه در رفت و آمد با وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و مجموعه فرهنگی سعدآباد توانستیم همه حساسیت های مکان هنری را درک نماییم و البته باید اظهار داشت که حساسیت این مکان هنری برای مان بسیار اهمیت دارد. در نمایشگاه دوازدهمین جشنواره مد و لباس فجر دو فضای ترکیبی از فضای صنعتی و فضای طراحی را شاهد می باشیم و نقاشی لباس هایی که برای ششصد سال پیش است. لباس هایی که بعنوان فرهنگ و تمدن کشورمان محسوب می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب