گزارش دست و هنر؛
فروشگاه زیرزمینی به وسعت جنس های ارزان قاچاق
دست و هنر: این روزها اگر به اصطلاح شهروند مترویی باشید، در ساعات بامداد که زمان اوج تردد کارمندان است، عرضه جنس های ارزان قاچاق بسیار به چشم تان می آید.
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: این روزها اگر به اصطلاح شهروند مترویی باشید، در ساعات بامداد که اوج تردد کارمندان است، عرضه جنس های ارزان قاچاق خصوصاً در صنعت پوشاک بسیار مشاهده می شود. لباس هایی که با کمترین قیمت و به اصطلاح پول تنقلات روزانه یک کودک هم نمی گردد، در واگن های مترو برای مسافران مترو خصوصاً خانم ها عرضه می شود.
براساس مشاهدات عینی، چند گروه هستند که بیشتر اوقات در ساعت بامداد که اوج تردد کارمندان خصوصاً بانوان است، با عرضه لباس های قاچاق و زیرقیمت توانسته اند مشتریانی را بدنبال خود بکشند. شاید حیرت انگیز باشد اما شومیزهایی که در بازار حداقل به قیمت ۳۰۰ هزار تومان به فروش می رسد، در بین اجناس آنها حتی می توان با ۵۰ هزار تومان خرید.
البته کیفیت این لباس ها به شدت ضعیف است اما به سبب مشکلات اقتصادی، گاهی شاهد می باشیم که تعدادی از مسافران مترو، خصوصاً بانوان مشتریان پروپاقرص این فروشندگان می شوند. فروشندگانی که با لباس های رنگارنگ و باتوجه به نیازهای مشتریان شأن در کمترین قیمت اجناس ارزان خودرا عرضه می کنند.
هر روز حجم عجیبی از پوشاک با شگردهای مختلف درحال ورود به کشور است. شواهد حاکیست میزان قاچاق پوشاک به پیش از سال ۹۶ برگشته است. بطورمثال علاوه بر اجناس ترکیه ای، پوشاک بنگلادشی هم در تناژ بالا و ابعاد بسیار گسترده به کشور وارد می شود.
البته بارها خبرنگار مهر درباب لباس های قاچاق و عرضه آن در مراکز عمومی همچون مترو با امامی رییس کارگروه ساماندهی مد و لباس صحبت شده است که او دلیل این امر را عدم همکاریهای بین سازمانی می داند که بنظر می رسد ستاد مبارزه با قاچاق کالا همکاری لازم را با کارگروه ساماندهی مد و لباس ندارد که اگر این همکاری ها حاصل می شد، اینچنین شاهد عرضه آزاد لباس های قاچاق در داخل واگن های مترو بودیم.
شاید در نگاه اول این پرسش برای مان ایجاد شود که عرضه لباس های قاچاق با قیمت ارزان چه سودی می تواند برای فروشنده مترو داشته باشد؟ که یکی از مسافران مترو که چند سالی می شود فارغ التحصیل شده است، از موضوع پایان نامه اش که با موضوع مشکلات صنعت پوشاک بود، اظهار داشت: در پشت صحنه این ماجرا اتفاقات عجیب و غریبی است و فروشندگان لباس های قاچاق مقصر این ماجراها نیستند بلکه در پشت صحنه این اتفاقات، افرادی هستند که لباس های بسیاری را با گونی از آن سوی مرزها و بیش از بنگلادش و اندونزی وارد کشور می کنند و زمانی که این لباس ها وارد کشور شد، با گروه هایی از افراد، تقسیم بندی های خودرا انجام می دهند و در نهایت تعدادی لباس ها بین فروشندگان تقسیم می شود که تعدادی از این فروشندگان آن لباس ها را در مترو، برخی دیگر در اماکن عمومی و تعداد بسیاری هم در مغازه های مختلف شهر به فروش می رسانند.
بخشی از صحبت های این مسافر مترو کاملاً مشهود است و این چنین مغازه هایی را می توانیم در نقاط مختلف شهر تهران از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب و حتی در مزون های بسیار ویژه بانوان مشاهده نماییم. البته قیمت های لباس های قاچاق با اتیکت های تقلبی و به اسم لباس های ترک در مزون ها به فروش می رسد اما عموماً این لباس ها در مترو بدون هیچ اتیکتی با کمترین قیمت فروخته می شود.
مسافر دیگری از مترو وارد بحث می شود و عنوان می کند که انصافاً قیمت های این لباس ها بسیار پایین است و اگر او می خواست همین مدل را با همین کیفیت از بیرون تهیه نماید، باید هزینه چند برابری را پرداخت می کرد. او می گوید شماره این فروشنده را در موبایلش ذخیره کرده و بیشتر اوقات جنس های مورد نظرش را درخواست می کند. فروشنده هم طبق زمانی که با او هماهنگ می کند، جنس را به او می رساند. این مسافر معتقد می باشد خیلی از مسافران مترو، مشتری همیشگی این فروشندگان هستند.
فروشنده در وسط واگن ایستاده بود و به تبلیغ فروش لباس ها می پرداخت. چند قدم به او نزدیک شدم تا بیشتر در این خصوص صحبت کنم. او اظهار داشت که لباس ها را یکی از دوستانش برایش می آورد و دوستش هم از دوست همسرش این لباس ها را می آورد و دقیقاً فرد اصلی را نمی شناسد.
او در ادامه صحبت هایش اظهار داشت: برای من فرقی نمی کند که لباس ها از کجا می آید، همین که لباس ها را با کمترین قیمت در اختیار بانوان و آن هم در وضعیت سخت اقتصادی امروز قرار می دهم، برایم کافیست.
زمانی که به او توضیح دادم که لباس ها قاچاق است و این لباس های قاچاق با فرهنگ کشورمان تطابق ندارد، لبخند تمسخرآمیزی به من زد و اظهار داشت: خانم دلت خوش است. کدام فرهنگ. این روزها مردم در فشار اقتصادی هستند و برای شأن فرقی نمی کند که چه لباسی بر تن داشته باشند. به ویژه بانوان کارمند که بیشتر حقوق خودرا صرف قسط ها و گیر و گورهای زندگی شأن می کنند.
از آن سوی صحبت های یکی دیگر از مسافران توجهم را جلب کرد. او اظهار داشت که مسئولان و متولیان این امر باید در این عرصه جدی تر از گذشته وارد شوند.
البته قبل از این خبرنگار مهر با امامی رییس کارگروه ساماندهی مد و لباس چندین مرتبه درباب عرضه لباس های قاچاق مصاحبه کرده و او هر بار از عدم هماهنگی میان سازمان ها و ارگان ها در جلسات شورای کارگروه سامانه مد و لباس سخن گفت.
این میان نباید نقش فروشگاه های مجازی یا آنلاین شاپ ها در عرضه پوشاک قاچاق را فراموش کنیم؛ چونکه در سالهای اخیر درگاه ها و فروشگاه های آنلاین و مزون های زیرزمینی همه با بهره گیری از مکانیزم های بانکی درحال فروش کالای قاچاق هستند و هیچ نظارتی بر این فروش ها وجود ندارد. سایت ها یا صفحات مجازی کالاهای ترکیه ای را تبلیغ می کنند، سفارش می گیرند و ۳روز بعد کالا را در تهران به مشتری تحویل می دهند. کالا در حجم و ابعاد گسترده ای بین ۲ کشور درحال جابه جایی است و گسترش عجیب پروازها از تهران به ترکیه که روزانه بیش از ۱۰۰ پرواز بین این دو کشور برقرار است و بین ۶۰ تا ۷۰ پرواز روزانه از تهران فقط به مقصد استانبول به انجام می رسد، شرایط بسیار خوبی را مهیا کرده و اگر هر مسافر فقط ۵ کیلوگرم لباس با خود بیاورد، عدد عجیب و غریبی از واردات پوشاک فقط بصورت مسافری داریم.
به نظر می رسد ستاد مبارزه با قاچاق کالا باید هماهنگی بیشتری با سازمان ها و نهادهایی همچون کارگروه ساماندهی مد و لباس داشته باشد. این روزها شاهد عرضه لباس های قاچاق در سطح شهر و کشور هستیم. گاهی هم مغازه دارها و مزون داران با قرار دادن اتیکت های تقلبی روی لباس های قاچاق، آنرا بجای لباس ترک به مردم می فروشند.
منبع: دست و هنر
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب