ظرفیت های ادبی در خلق كاراكتر اسباب بازی -۴
مناسبات تولیدكنندگان صنایع فرهنگی با انیمشین سازان بن بست است
به گزارش دست و هنر محسن رجبی، عضو هیئت مدیره انجمن تولیدكنندگان اسباب بازی اعتقاد دارد رابطه انیمیشن سازان و تولیدكنندگان صنایع فرهنگی همیشه با بن بست مواجه بوده است.
گروه فرهنگ، محسن رجبی فعال و تولیدکننده حوزه اسباب بازی و عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان اسباب بازی معتقد است، در بخش های مختلف اقتصاد ایران نگاه حرفه ای و تخصصی به فعالیت ها نداریم، همینطور از فعالیتهای گروهی گریزانیم و نتوانستیم به خوبی کار گروهی را تمرین نماییم و انجام دهیم. به همین خاطر، در کشور ما با عنایت به این که در شخصیت ها، قهرمانان و اسطوره های تاریخی و ادبی بسیار غنی است اما نتوانستیم این را به فرصت اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی تبدیل نماییم. به اعتقاد او، در انیمیشن بگونه ای رستم را تصویر می کنند که کودکان می ترسند، باید به این مورد آگاهی داشته باشیم که صنعت انیمیشن در حوزه صنایع فرهنگی ما اهمیت بالایی دارد، چرا باب اسفنجی در دنیا محبوب می شود؟ به این خاطر که انیمیشن قوی و با نفوذی عرضه کرده است و بر روی محتوای آن بسیار کار کرده اند! باب اسفنجی تمام قشرها را به سمت خود جذب کرده است. در ادامه گفت وگوی محسن رجبی، تولیدکننده اسباب بازی با خبرگزاری مهر می آید:
با توجه به آثار ادبی غنی و پربار در کشورمان و اسطوره هایی که در ادبیات مان آمده است همچنان در خلق کاراکترسازی در حوزه ادبیات بسیار ضعیف هستیم و نتوانستیم آنگونه که شایسته و بایسته است اسطوره هایمان را به کودکان معرفی نماییم، این ضعف نپرداختن به ظرفیت های ادبی در خلق کاراکتر اسباب بازی از کجا ناشی می شود؟
به لحاظ فرهنگی و تاریخی کشور ما شرایط خاصی دارد و ما در طول تاریخ قهرمان های زیادی داشتیم و داریم. تمام کشورها از این شخصیت ها استفاده کردند و به نسل پس از خودشان منتقل کردند، حتی به لحاظ اقتصادی هم اگر بخواهیم به مبحث نگاه نماییم همین شخصیت ها، قهرمانان تاریخی و فرهنگی کشورها توانستند در بخش های مختلف اقتصاد تاثیر بگذارند همانند گردشگری، مطبوعات، نشریات، نشر و فیلم و انیمیشن و به صورت خاص در حوزه اسباب بازی. در واقع برنامه ریزی و طراحی ایده آلی از این شخصیت ها داشتند و توانستند از این شخصیت ها به نفع فرهنگ و اقتصادشان استفاده کنند.
در کشور ما با عنایت به این که در شخصیت ها، قهرمانان و اسطوره های تاریخی و ادبی بسیار غنی است اما نتوانستیم این را به فرصت اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی تبدیل نماییم.
در کشور ما با عنایت به این که در شخصیت ها، قهرمانان و اسطوره های تاریخی و ادبی بسیار غنی است اما نتوانستیم این را به فرصت اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی تبدیل نماییم.
در ساخت اسباب بازی و عروسک اقتباس از شخصیت های انیمیشن ها و سریال ها و فیلم های سینمایی رایج است و شخصیت های موجود در ادبیات نقش کمرنگ تری در کاراکترسازی دارند. با عنایت به این که ما آثار زیادی در حوزه ادبیات داریم که می توانند به شخصیت ها و کاراکترهای اسباب بازی تبدیل شوند و به شکلی روند قهرمان سازی را برای کودکان و نوجوانان ایفا کنند، به نظر شما چه ضعف هایی وجود داشته که صنعت اسباب بازی ما به این سمت نرفته است و به قول شما نتوانستیم از این فرصت به خوبی استفاده کنیم؟
به نظر من یکی از مهم ترین دلایلش این است که ما در بخش های مختلف اقتصاد ایران نگاه حرفه ای و تخصصی به فعالیت ها نداریم، همینطور از فعالیتهای گروهی گریزانیم و نتوانستیم به خوبی کار گروهی را تمرین نماییم و انجام دهیم. اما در اروپا و کشورهای غربی، حتی هند و چین می بینیم که در این حوزه به خوبی کار کردند، اول باید صنعت فیلمسازی و انیمیشن به صورت حرفه ای به این مورد بپردازد، قدرتی که فیلم و انیمیشن و رسانه دارند، هیچ بخش دیگری این قدرت را ندارد ما اگر بتوانیم در این قسمت خوب کار نماییم و ذهنیتی را درون مخاطبان ایجاد نماییم اساسا می توانیم تأثیرگذار باشیم و همه بخش ها را تحت تاثیر قرار دهیم.
البته ما در این در سال های گذشته به صورت ضعیف و ابتدایی توانستیم شخصیت های انیمیشنی موجود را در لوازم التحریر وارد نماییم البته خیلی حرفه ای و تخصصی هم نبود، بلکه جریانی افتتاح شد که اِلمان های خاص را به نمایش بگذارد. البته این هم ایرادی ندارد و شاید شروع خوبی در این حوزه باشد.
زمانی که انیمیشن سازها و فیلمسازان در این راه قدم بردارند و از اسطوره ها و قهرمان هایمان برای تولید محتوای انیمیشنی استفاده کنند باید راهی برای ارتباط با بخش صنایع فرهنگی هم پیدا کنند یعنی تعاملی دوسویه در این حوزه داشته باشند که صاحبان آثار با تولیدکنندگان اسباب بازی و لوازم التحریر با هم در ارتباط باشند. ما انیمیشن هایی داشتیم که خوب کار کردند و شخصیت های که در تلویزیون، رسانه و سینما خوب درخشیدند در ادامه با بخش تولید و صنعت نتوانستند همکاری کنند و این رابطه همیشه با بن بست روبرو شده است. دلیلش هم همان نبود نگاه حرفه ای در بخش اقتصادی و نبود فعالیت گروهی است.
با توجه به قول های شما درباره ارتباط و تعامل دوسویه انیمیشن سازان و فیلمسازان، اما معمولاً تولیدکنندگان ترجیح می دهند به سمت شخصیت های شناخته شده غربی همانند باب اسفنجی، بت من، اسپایدرمن و فروزن و از این دست کاراکترهای شناخته شده بروند که آزمون و خطا در مورد آن جواب داده و می دانند که آن کاراکترها مخاطب دارند، نبود ریسک در کاراکترسازی را باید چگونه برطرف کرد تا بتوانیم به سمت کاراکترسازی یا قهرمان سازی اسطوره های ادبی مان برویم؟ شروع این ارتباط دوسویه باید از جانب کدام گروه صورت گیرد تا این ارتباط قوت بگیرد؟
ببینید نکته ای که به آن اشاره داشتم و باید به آن دقت کنیم اگر نکته شروع از انیمیشن سازان، رسانه ها و فیلمسازان باشد بسیار تاثیرگذارتر خواهد بود چونکه زمانی که تولیدکننده محصولات فرهنگی همچون اسباب بازی یا لوازم التحریر را تولید می کند تیراژ بسیار محدودی دارد مثلاً تولیدکننده یک بازی فکری یا عروسکی را تولید می کند ماکسیمم تیراژ ۱۰ تا ۲۰ هزار تولید دارد و با این کار نمی توان کل جامعه را مخاطب قرار دارد تا تحت تاثیر قرار بگیرند به نظر من انیمیشن ها و فیلم ها به طور گسترده مؤثر باشند. شما مثال باب اسفنجی، فروزن و… را زدید باید بگویم آنها در بحث انیمیشن به خوبی این شخصیت ها را معرفی کردند ولی آیا ما در بخش انیمیشن توانسته ایم اسطوره ها و قهرمان هایمان همچون رستم، سهراب یا سیاوش را به خوبی معرفی نماییم که مخاطب با آن حس خوب برقرار کند؟ به اعتقاد من خیر!
آیا ما در بخش انیمیشن توانسته ایم اسطوره ها و قهرمان هایمان همچون رستم، سهراب یا سیاوش را به خوبی معرفی نماییم که مخاطب با آن حس خوب برقرار کند؟ به اعتقاد من خیر!
در انیمیشن بگونه ای رستم را تصویر می کنند که کودکان می ترسند، باید به این مورد آگاهی داشته باشیم که صنعت انیمیشن در حوزه صنایع فرهنگی ما اهمیت بالایی دارد، چرا باب اسفنجی در دنیا محبوب می شود؟ به این خاطر که انیمیشن قوی و با نفوذی عرضه کرده است و بر روی محتوای آن بسیار کار کرده اند! باب اسفنجی تمام قشرها را به سمت خود جذب کرده است. اساسا اگر کاری به صورت حرفه ای به اجرا درآید، مخاطب را به سمت خود می کشاند. اگر ما هم بخواهیم در این حوزه موفق باشیم باید از صنعت فیلم و انیمیشن شروع نماییم.
بهمن ماه سال قبل در نمایشگاه نورنبرگ آلمان، شرکت های بزرگی همچون «لگو»، «هاسبرو»، «متل» و… انیمیشن هایی را که ۲ سال آینده یا ۵ سال آینده قرار هستند، پخش شوند امتیازش را می خرند تا محصولات فرهنگی آنرا تولید و همزمان با اکران انیمیشن ها عرضه کنند. به همین خاطر گردش مالی عجیب و غریبی وارد صنعت می شود. ولی در ایران چنین روش و سازوکاری وجود ندارد صنعت انیمیشن ما بسیار ضعیف است، باید بدانیم که برای پرورش شخصیت در صنایع فرهنگی باید زمان بگذاریم تا محتوای خوبی در کنار کاراکتر قرار دهیم اساسا اگر این گونه باشد مخاطب به سمت کاراکتر می آید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب