بیات با دست و هنر مطرح كرد؛
موزه اسباب بازی گنجینه ای برای پرورش نسل جدید است
به گزارش دست و هنر، مدیر مؤسس موزه اسباب بازی اظهار داشت: موزه اسباب بازی یک غنیمت و گنجینه است، چونکه جریان ساخت موزه ها می تواند به پرورش و تربیت نسل جدید کمک نماید.
خبرگزاری مهر؛ گروه فرهنگ و ادب _ زینب رازدشت: موزه اسباب بازی یکی از موزه هایی است که به شکل تخصصی و صرف اسباب بازی از ۲۶ فروردین راه اندازی شد. این موزه شامل ۱۵۰۰ شیء اسباب بازی در قسمت های مختلف است. در این موزه میتوان اسباب بازی های قدیمی ایران و جهان را مشاهده کرد. همان عروسک هایی که یادآور خاطرات دوران کودکی تک تک مان است. مخاطبان این موزه می توانند از هر دهه ای باشند و تنها مخصوص کودکان نیست؛ چون که در این موزه شاهد اسباب بازی هایی هستیم که افراد دهه های سی و چهل هم با آن خاطرات داشته اند.
به همین بهانه به موزه اسباب بازی واقع در خیابان نوفل لوشاتو، کوچه لولاگر می روم تا گفت و گویی با آزاده بیات مدیر مؤسس موزه اسباب بازی داشته باشم و بیشتر در جریان این موزه قرار بگیرم.
* چه شد که به فکر راه اندازی موزه اسباب بازی شدید؟
۲۶ فروردین ماه سال جاری بود که با گذراندن تمامی مشکلات موزه را افتتاح کردیم. از آنجائیکه ساختمان این موزه بسیار قدیمی بود، ناچار شدیم آنرا بازسازی نماییم که نزدیک به شش ماه بازسازی طول کشید. فضای اینجا بسیار کوچک است اما چاره ای نداشتیم؛ چون که اجاره های دیگر مکانها بسیار سرسام آور بود و ناچارا اینجا را انتخاب کردیم.
اسباب بازی ها را در دسته های مختلف تقسیم بندی کردیم تا بتوانیم عرضه بهتری برای درک بازدیدکنندگان داشته باشیم.
* چه تعداد اسباب بازی در موزه اسباب بازی قرار گرفته شده است؟
نزدیک به یک هزار و پانصد شیء اسباب بازی در موزه اسباب بازی به معرض نمایش گذاشته شده است.
* بر مبنای چه معیارهایی اسباب بازی ها را در موزه دسته بندی کرده اید؟
سیر تاریخی یکی از بخش های این موزه است. در این بخش اسباب بازی های قبل از تاریخ کشورهای مختلف به معرض نمایش گذاشته شده است. اغلب آنها اسباب بازی های بومی آن منطقه هستند که قبل از تاریخ آن کشور وجود داشت. همه این اسباب بازی ها در اتاقی به نام اتاق تاریخ و باستان به معرض نمایش گذاشته شده است.
بخش دیگر موزه در ارتباط با فضای سیرک و موجوداتی همچون دلقک ها هستند. در بخش دیگر موزه اسباب بازی ها در فضایی شبه فضای شهر چیده شده که تم حمل و نقل و خانه سازی دارد.
همچنین ربات ها، آدم آهنی، سفینه، فضانوردان و کره ماه در دیگر فضای موزه اسباب بازی قرار گرفته شده است. بردگیم ها و بازی های صفحه ای و تخته ای در بخش دیگری از موزه چیده شده اند.
عروسک ها بخصوص عروسک بازیچه، عروسک های نمایشی، نخی و اسباب بازی های دیداری و اپتیک (دوربین های سه بعدی تا ویدو پروژکتورها) در بخش دیگری از موزه قرار دارند. این بخش مورد استقبال کودکان است.
* جای بازی های اقوام در موزه اسباب بازی خالی بود...
بازی های اقوام بسیاری در کشور داریم و تعدادشان حتی از اسباب بازی هم بیشتر است. درحال برنامه ریزی هستیم تا در موزه به معرفی بازی های اقوام بپردازیم.
* کودکان و نوجوانان امروزی بیشترین وقت خویش را با بازی های کامپیوتری و موبایلی می گذرانند. ایجاد چنین موزه هایی تا چه اندازه می تواند آنها را به دنیای اسباب بازی بخصوص اسباب بازی های قدیمی نزدیک کند؟
به نظر می رسد اسباب بازی ها باید در دسترس قرار بگیرند تا کودکان و نوجوانان به آن دسترسی داشته باشند. در چیدمان موزه تصورمان این بود که بخش اسباب بازی های تاریخ و باستان را در پایان موزه قرار بدهیم چونکه امکان دارد این بخش یکی از ایستگاه های منفعل ما باشد. در حالیکه امروز شاهد می باشیم این بخش یکی از بخش های هیجان انگیز و پربازدید موزه شده است.
یکی از علل استقبال از بخش اسباب بازی های تاریخی وجود اسباب بازی های مکانیکی است و بازدیدکنندگان می توانند به شکل فیزیکی آنرا لمس کنند و همین لمس اسباب بازی و یادآوری خاطرات شیرین دوران کودکان آنها را هیجان زده می کند.
کودکان و نوجوانان که از نسل جدید هستند، وقتی وارد موزه می شوند و از نزدیک اسباب بازی ها را مشاهده می کنند و حتی در بعضی مواقعی با آنها بازی می کنند، برای شأن بسیار هیجان انگیز است. در تولید اسباب بازی مکانیکی و بومی که کاملا دست ورزی و مهارت های حسی و حرکتی در آن لحاظ شده به بازدیدکنندگان انرژی می دهد و آنها بیشتر جذب چنین اسباب بازی هایی می شوند.
متأسفانه آنقدر فضای بازار خالی است و نسل جدید ناچارا به سمت بازی های موبایلی و کامپیوتری می روند. به نظرم خانواده ها هم مقصر نیستند و هر آن چه که در بازار مشاهده می کنند، در اختیار فرزندان شأن قرار می دهند. ما در این زمان متوجه شدیم که نسل امروز تمایل بسیاری به اسباب بازی دارد. چونکه تک تک آنها به والدین شأن می گفتند که ای کاش ما از این اسباب بازی ها داشتیم.
* در موزه اسباب بازی امکان خرید وجود دارد؟
در موزه اسباب بازی بشدت با کمبود فضا روبرو می باشیم و تلاش مان اینست که این فضا را گسترده تر نماییم. بخشی از فضای موزه را به بازی و ساخت اسباب بازی اختصاص دادیم. فروشگاه موزه محدود است که تلاش داریم قدری فضای فروشگاه را وسعت ببخشیم. همینطور پیشنهادهایی جهت راه اندازی فروشگاه آنلاین داشتیم که برای این مورد درحال برنامه ریزی هستیم.
بسیاری از گروههای تولیدکننده و طراحان به ما پیوستند و مقرر است خیلی از اسباب بازی های قدیمی را نمونه سازی نماییم و به شکل حضوری و آنلاین به فروش برسانیم تا این خاطرات باردیگر احیا شود.
* موزه های بسیاری در شهر تهران وجود دارد؛ آیا ایجاد موزه اسباب بازی موازی کاری با دیگر موزه ها به شمار نمی رود؟
خیر این طور نیست. موزه اسباب بازی تنها موزه ای است که در حوزه صرفا اسباب بازی فعالیت می کند. موزه عروسک های ملل است که فقط در آن موزه عروسک به معرض نمایش گذاشته می شود. موزه ایرانک روی فرهنگ کودک کار شده و در قسمت بسیار کوچکی اسباب بازی ها را به نمایش گذشته است.
* پس شما با این نگرش که موزه اختصاصی اسباب بازی وجود ندارد به فکر ایجاد چنین موزه ای شدید؟
رشته دانشگاهی ام طراحی صنعتی بود و در مقطع دکترا در رشته علوم تربیتی تحصیل کردم. در تمام مدت در حوزه آموزش کودکان بسیار فعالیت داشته ام و سال ها در حوزه طراحی و پژوهش اسباب بازی کار کردم. بخاطر فرآیندهای پژوهشی ام به جمع آوری اسباب بازی های مختلف پرداختم و همین مساله سبب شد تا مجموعه ای از اسباب بازی های مختلفی را داشته باشم.
* آیا توسط نهاد دولتی یا دیگر نهادها حمایت شده اید؟
خیر؛ به هیچ عنوان نهاد یا سازمانی از ما تا کنون حمایت نکرده و ما تحت فشار اقتصادی بسیاری هستیم. ناچار هستیم تا اجاره سنگینی را پرداخت نماییم. تا کنون دوستان و آشنایان به شکل خصوصی به ما کمک کرده اند اما هیچ حمایت دولتی دریافت نکرده ایم.
* قاچاق اسباب بازی تا چه اندازه می تواند به تولیدکنندگان ایرانی صدمه بزنید؟
سال هاست روی حوزه قاچاق اسباب بازی و تولید اسباب بازی در ایران بحث است؛ البته قدری در این سال ها بازار تکان خورده و نگاه ها به سمت تولید داخلی رفته است. به یاد دارم که در سالهای ۸۹ و ۹۰ زمانیکه سمینار و جشنواره اسباب بازی برگزار می کردیم، کسی نمی دانست که ما اسباب بازی ایرانی داریم و حتی زمانیکه نمایشگاه اسباب بازی برگزار کردیم، به ما گفتند: مگر ما اسباب بازی ایرانی داریم؟
طی این سال ها برگزاری جشنواره ها و رویدادهای مختلف سبب شد تا طراحان معرفی شوند و جریان تولید محتوای اسباب بازی داخلی قدری شکل بگیرد. ما امروز در حوزه بردگیم های داخلی بسیار پیشرو هستیم چونکه تولیدش آسان است.
همچنین چاپ کاغذ در ایران در حوزه اسباب بازی قدری رو به رشد است اما راه بسیاری در پیش داریم. چونکه در مواد اولیه و قالبسازی با مشکلاتی روبرو می باشیم. بهرحال گامهای خوبی برداشته شده است و امیدواریم این جریان رو به پیشرفت باشد. به نظر می آید تولیدات کوچک کارگاهی می تواند ما را در این راه کمک دهد. امروزه در ژاپن و هند شاهد می باشیم که فرد در دکه کوچکی مشغول تولید اسباب بازی بومی کشورش است. همین مساله سبب شده تا اسباب بازی بومی کشورهایی همچون ژاپن و هند زنده باشد.
ژاپن یک کشور صنعتی است اما جریان تولید ملی و بومی اش کاملا به شکل کارگاهی صورت می گیرد. آنها تلاش کرده اند تا همان سیستم بومی خویش را حفظ کنند. شاید ژاپن در تمام این سال ها کوشیده تا تکنولوژی های قوی را به کشورها صادر کند اما خود همین کشور با آن سیستم بومی مشغول تولید اسباب بازی های در کارگاه های کوچک تولیدی است. ما هم باید بتوانیم به همان شیوه کارگاه های کوچک را احیا نماییم.
لزومی ندارد که تولید اسباب بازی در کارگاه های بزرگ باشد بلکه تولیدات می تواند در یک کارگاه کوچک خانگی باشد. ما باید در این راه محتوای درست و اصیل را پیدا نماییم تا بتوانیم در اختیار کودکان و نوجوانان قرار بدهیم. متأسفانه در این عرصه بسیار فقیر هستیم. پژوهش یکی از طریق هایی است که می تواند ما را در تحقق این امر کمک دهد. ما باید به این نقطه برسیم که نسل امروز به اسباب بازی ایرانی و هویت خودشان افتخار کنند.
* موزه اسباب بازی برنامه ای برای توسعه دارد؟
هر اندازه فضای موزه اسباب بازی بیشتر باشد، آمادگی قرار دادن اسباب بازی های بیشتری در این موزه هستیم. اگر بتوانیم کمک هایی را از جانب دولت و دیگر نهادها جذب نماییم، می توانیم فضای موزه را گسترده تر نماییم.
موزه اسباب بازی یک غنیمت و گنجینه است چونکه موزه همیشه نشان فرهیختگی یک جامعه است و به واسطه موزه میتوان میراثی را برای نسل جدید به نمایش گذاشت و با آنها مرور کرد. همین مرور خاطرات می تواند پایه ای برای ساخت آینده آنها باشد. جریان ساخت موزه ها می تواند به پرورش و تربیت نسل نو کمک نماید.
طی چند ماه متوجه شدیم که چقدر نسل جدید نیازمند چنین اسباب بازی هایی هستند. این بازی ها باید به نسل جدید شناسانده شود و در کنار آن بتوانیم بازی ها را ترویج دهیم. رسانه ها می توانند با معرفی این اسباب بازی ها کمک شایانی به آینده نسل جدید کنند. جریان موزه صرف بازدید و نگهداری اشیا نیست بلکه موزه یک بستر و پلتفرمی برای اتفاق های آموزشی است. اتفاق های فرهنگی و ترویجی که میتوان طراحی کرد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب