گزارش و مرور؛
مد ایران را چه کسی می آفریند؟
به گزارش دست و هنر، رویداد مدآفرین در حالی پایان یافت که توانست در چارچوب یک مسابقه مد به نتایج مد نظر برسد، اما برای آفرینش مد ایران به ده ها رویداد و استارت آپ مشابه چنین رویدادی نیاز است.
به گزارش دست و هنر به نقل از مهر، کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور، سومین دوره رویداد ملی مدآفرین در حالی پایان یافت که توانست نظر تعداد قابل توجهی از طراحان جوان و حتی نوجوانان علاقمند به طراحی لباس را به خود جلب نماید. این رویداد تلاشی برای فراهم کردن یک فرصت رقابتی ارتقایی برای طراحان جوان با هدایت منتورها و داوران باتجربه بود که با حمایت کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور و با همکاری دانشگاه آزاد اسلامی، بسیج اصناف و برخی از فعالان حوزه مد و لباس برگزار گردید.
آیا این رویداد موفق به آفرینش مد در کشورمان شده است؟
برگزاری چنین رویدادهایی کدام بخش از نیاز حوزه مد و لباس کشور را برطرف می کند و چه موانعی در راه ارتقای هر چه بیشتر هنر صنعت مد و لباس ایران وجود دارد؟
آزاده آریایی، کارشناس واحد آموزش، پژوهش و نوآوری کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور که خود هم یکی از فعالان حوزه مد و لباس و عضو شورای سیاست گذاری، داور و مسئول کمیته آموزش رویداد مدآفرین است طی گفت وگویی به سؤال های مطرح در این عرصه پاسخ داد و ضمن اشاره به برگزاری موفقیت آمیز رویداد مدآفرین، در پاسخ به این سؤال که مدآفرین یک رویداد مد است یا جشنواره یا یک استارتاپ در رابطه با مد؟ اظهار داشت: مدآفرین همانطور که از نامش مشخص است، یک استارت آپ جوان است که برای آفرینش مد طراحی شده است.
وی در مورد فواید و نتایج رویدادهای مد اینچنینی اظهار داشت: معمولا در تمام دنیا مسابقات مد سبب ایجاد رقابت و پیشرفت قابل توجهی در حوزه مد و لباس می شود. وقتی طراحان با هم رقیب می شوند، کار همدیگر را رصد می کنند و طی رقابت خیلی از مسائل را به صورت ملموس و کاربردی یاد می گیرند و علل این که چرا اول نشده یا اول شده اند را متوجه شده و با استانداردهای این حوزه آشنا می شوند. رقابت سالم را یاد می گیرند و البته شرایط چالشی مسابقه برای آنها امکان دارد فرصت های جدیدی ایجاد و ذهنشان را بازکند.
آریایی با تاکید بر این که آموزش ها و حتی تأییدها و ردکردن هایی که طراحان طی اجرای مسابقه از منتورها و داورها دریافت می کنند نقش مهی در رشد آنها دارد، اظهار داشت: بعضی از طراحان شرکت کننده در این رویداد دبیرستانی بودند و در نهایت این افراد بعنوان جوان ترین طراحان به صنعت مد معرفی می گردند و البته خود آنها هم صنعت و ملزومات کار با صنعتگران حوزه مد را می شناسند.
کارشناس واحد آموزش، پژوهش و نوآوری کارگروه ساماندهی مد و لباس ضمن اشاره به این که در این رویداد یکی از طراحان ایرانی که در کشور فرانسه فعالیت دارد، یکی از فعالان موفق در مورد راه اندازی خطوط صنعتی مد، منتورها و داورهای باتجربه و موفق در کنار طراحان جوان بوده و به آنها آموزش می دادند، تصریح کرد: قرارگرفتن در یک چالش ملی و خارج شدن از فضای محدود برخی شهرستان ها و برقراری ارتباط طراحان با سایر فعالان حوزه تاثیر قابل توجهی در موفقیت های آینده این طراحان جوان خواهد داشت.
وی در پاسخ به این سؤال که رویداد مدآفرین با سایر رویدادهای مد همچون جشنواره های مد و لباس چه تفاوتی دارد؟ اظهار داشت: همیشه برای تولید مد و لباس می گوئیم «برای پوشیدن چه کسی در کجا چه لباسی تهیه شود؟» وقتی که جشنواره ها برگزار می گردند مخاطب معلوم نیست و صرفا گفته می شود طراحی لباس برای بانوی ایرانی در حالیکه بانوان ما در سنین مختلف و با شرایط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و … متفاوت هستند و نمی توانیم مخاطبمان را به صورت حرفه ای و دقیق انتخاب نماییم اما ما در رویداد مدآفرین یکی از مخاطبان را مشخص کردیم یعنی در مسابقه ای که به شکل زنده برگزار شد، به طراحان اعلام گردید با این پارچه برای خانم های فروشنده در مراکز تجاری لباس طراحی کنید.
آریایی اضافه کرد: وقتی مشخص است که موقعیت حضور شخصی که مقرر است لباس را بپوشد چگونه است و چه زمانی و برای چند ساعت در روز با چه سنی این لباس مقرر است پوشیده شود نتیجه کار طراح بهتر خواهدبود. در اصل اگر برای همه رویدادها ابتدا و انتهای کارمان را مشخص نماییم می توانیم به نتیجه برسیم.
این فعال حوزه مد و لباس در پاسخ به این سؤال که شرایط و جایگاه طراحی لباس ایران حالا کجاست و با گذشته چه تفاوت هایی کرده است؟ اظهار داشت: مد و لباس ایران طی چند سال قبل نتوانست صنعتی شود. اما اگر مد در صده های گذشته ایران را مطالعه نماییم می بینیم ایران یکی از کشورهایی بوده که بیشتر از آنچه تصور می شود، تعدد مد و پوشاک داشته است و این مد با عنایت به اقلیم در ایران ساخته شده و حتی در یک استان هم نمی توانید یک لباس واحد پیدا کنید، بلکه شهر به شهر لباس ها و شرایط تزئینات متفاوت بوده است و البته این لباس ها با هم تلفیق و نوآوری در آنها صورت می گرفته و اقوام مختلف از لباس های هم الهام گرفته و در اثر مراوده اقوام رنگ ها، تزئینات و برش ها و دوخت ها از هم تاثیر گرفته اند. یعنی مد در ایران ساری و جاری بوده و تغییر می کرده است. حتی اقوامی که در داخل ایران مهاجرت می کردند بر مبنای تغییر محل زندگی سبک لباسشان را متناسب با محل جدید به صورت هوشمندانه ای تغییر می دانند.
وی اضافه کرد: حالا نیازهای ما عوض شده است، ما احتیاج به تنوع داریم و سطح نیازهای ما بالاتر رفته است، طراحان ما توانسته اند مد را متحول و مد متناسب با ایران ارائه نمایند اما در صنعتی کردن این مد موفق نبوده ایم و این شکاف و خلأ بین طراح و صنعتگر و یا به شکلی نپذیرفتن هویت طراح ایرانی توسط صنعتگر سبب شده صنعتگر ما انتظار داشته باشد یک کار بی نقص با دوخت کامل دریافت کند در حالیکه صنعتگران می توانند ایده طراح را بگیرند و صنعتی کنند. ما سعی کردیم در مدآفرین این خلأ را از بین ببریم و صنعت و طراح را به هم پیوند بزنیم.
آریایی افزود: این مساله مهم باید جا بیفتد که قرار نیست لباس طراح به شکل کامل تولید و به بازار عرضه گردد، صنعتگر امکان دارد بخواهد از بخشی از خلاقیتی که در لباس وجود دارد استفاده نماید مثل اتفاقی که در همه جای دنیا رخ می دهد. اگر این پیوند برقرار شود متوجه خواهیم شد که ما نه تنها از هنر صنعت مد و لباس دنیا عقب نیستیم بلکه به خاطر بعضی از محدودیت ها طراحان جوان ما دست به خلاقیت هایی می زنند که بسیار قابل توجه است و فقط از افراد بسیار باتجربه و حرفه ای چنین خلاقیت هایی برمی آید.
وی در پاسخ به این سؤال که برگزاری چنین رویدادهایی چه قدر می تواند به قوی تر شدن جشنواره مد و لباس فجر کمک کند؟ اظهار داشت: این که بخواهیم با یک رویداد مد را بسازیم ممکن نیست. مد حاصل فراوانی است و نمی توان با یک رویداد مد را ساخت. چنین رویدادهایی به شرطی موفق و تحول آفرین در جامعه خواهند بود که ویژندها به تنهایی یا با تعامل با یکدیگر رویدادهای مشابهی را به صورت حرفه ای برگزار کنند. تکرار این رویدادها سبب می شود طراحان و فعالان حوزه مد به سمت حرفه ای شدن بروند.
وی در قسمت پایانی سخنان خود به تحلیل مسائل و صدمه های حوزه مد و لباس کشور پرداخت از مسؤلان و دست اندرکاران حوزه مد خواست به این مورد فکر کنند که مد فقط آن چیزی که دوخته شده و وارد مغازه می شود نیست و خاطرنشان کرد: مسؤلان نباید جزیره ای به مبحث مد و لباس نگاه کنند.
داور رویداد مدآفرین افزود: کانسپتی که برای مدافرین انتخاب شده بود مسجد امام اصفهان بود. یعنی یک مبحث ایرانی اسلامی انتخاب شده بود اما در هیچ یک از طرح ها شکل مسجد امام به صورت مستقیم عرضه نشده بود و طراحان جوان ما موفق شدند به خوبی از این مسجد الهام بگیرند نه این که صرفا شکل کاشی ها را بر روی لباس چاپ کنند و این اتفاق خوبی است و نشان داده است طراحان ما درحال پیشرفت هستند اما متأسفانه ما در کشور به این علت که هر کسی در جایگاه درست خود در حوزه مد و لباس فعالیت نمی کند شاهد صدور یکسری دستورات فرمایشی هستیم که این دستورات بدون در نظر گرفتن سایر مسائل و مباحث حوزه های مد و لباس صادر می شود و همین مساله باعث می شود حتی دستوارت صادر شده هم به اهداف مد نظر نرسند.
وی اضافه کرد: در حوزه مهمی مثل طراحی لباس برای مدارس، در حالیکه طراحان قوی و بسیار خوبی در این حوزه داریم، مدیران مدارس بدون اطلاع از مفاهیم علمی و زیبایی شناختی طراحی لباس برای دانش آموزان صرفا طرحی را پیدا و به یک دوزنده سفارش کار می دهند. در حالیکه اگر یک طراح به صورت علمی لباس مدارس را طراحی کند و از پارچه و دوخت مناسب و صحیح استفاده شود، سلامت جسمی و شادابی دانش آموزان حفظ می شود اما متأسفانه یک رانت عجیب در این خصوص بوجود آمده و حتی ما نمی توانیم به مدارس بگوییم که بیایید و طرح خریداری کنید.
آریایی در انتها اظهار داشت: باید اصناف، وزارت صمت، طراحان، کارگروه مد و لباس و سایر نهادهای مسئول با هم منسجم شوند تا نتیجه واحد به دست بیاید اما هر کدام جزیره ای عمل می کنند و چون با هم در ارتباط نیستند ما به نتیجه مطلوب نمی رسیم در حالیکه امکانات، علم و استعدادهای خوبی داریم.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب