آشنایی با دست بافته های ایران،
پراکندگی سحرآمیز طرح ها در قالی آباده
خراسان رضوی پیشینه استفاده از فرش دست بافت ایرانی به 2500 سال قبل باز می گردد. طبق داستان هایی از شاهنامه هنر فرش بافی در ایران متعلق به دوران شاه طهماسب است. متخصصان بافت قالی بر این عقیده هستند که مهد بافت فرش در آسیا بوده است و در جهان فرش دستبافت را با نام ایران می شناسند.
عبدالله احراری، عضو انجمن علمی فرش ایران در مورد خصوصیت های قالی آباده فارس اظهار نمود: باآنکه طرح فرش آباده شباهت زیادی به فرش های قشقایی دارد، اما این فرش ترکیبی از طرح های فرش ایرانی و فرش قفقازی است.
وی افزود: آباده از شهرهای مهم استان فارس است که در راه جاده اصفهان شیراز قرار گرفته و مرکز بافت فرش هایی است که به همین نام شهرت یافته اند.
عضو انجمن علمی فرش ایران بیان نمود: تار و پود این فرش از نخ، پرز آن پشمی و گره آن سنه است. رنگ هایی که در این فرش استفاده می شوند شامل قرمز، خرمایی، قهوه ای و آبی می شود و رنگ بندی آن کاملا هماهنگ است.
احراری افزود: طرح فرش آباده دارای ترنج مرکزی با زمینه قرمز رنگ بوده و نقش های مشابهی در لچک های فرش با زمینه سبز ظاهر شده است. گل های کوچک و برگ ها در سرتاسر فرش به شیوه سحرآمیزی پراکنده اند که به حاشیه های باریک محدود می شوند.
وی در مورد خصوصیت های عمومی فرش آباده تشریح کرد: غالب بودن سبک شاخه شکسته در تمامی نقش ها، عاری بودن ضمیمه لچک و وجود سه ترنج لوزی یا ۶ضلعی متصل به هم در مرکز فرش، وجود حاشیه ای که از ۳ تا ۷ قاب متصل به هم تشکیل شده، نرم بودن بافت فرش، وجود یک نوار گلیم بافت آبی یا قرمز بخصوص در قالی های قدیمی و استفاده از رنگ های طبیعی همگی از خصوصیت های عمومی قالی آباده به شمار می آیند.
عضو انجمن علمی فرش ایران در مورد سبک بافت فرش آباده اضافه کرد: فرش های آباده، بیشتر در سبک شاخه شکسته یا طرح های ایلیاتی، گلدانی، ظل السلطانی، محرمات یا قلمدانی بوته ای کردستانی (هشت پر) بافته می شوند. در طرح ایلیاتی، ترنج کوچکی به شکل لوزی در مرکز متن قرمز رنگ بزرگی که آن هم به شکل لوزی طراحی شده است دیده می شود.
احرای اظهار داشت: در لچک های چهارگانه فرش، نقش هشت ضلعی الماس مانندی به رنگ عاجی که مشابه آنرا در درون ترنج هم می یابیم دیده می شود. زمینه فرش با شاخه ای مستقیم و موازی و مملو از گل ها، برگ ها، مرغک ها و پروانه ها پوشانده شده است و سایر آذینه های ایلیاتی مانند رکاب اسب و شانه های چوبی و غیره را با کنکاش مختصری در لابلای این شاخه ها میتوان رد گیری کرد.
وی بیان نمود: حاشیه این فرش ها معمولاً باریک و مرکب از ۳ نوار است که نوار اصلی بیشتر به رنگ سفید عاجی بافته می شود. فرش های ۲ پوده آباده بسیار متراکم و با دوام هستند و تار و پود آنها از جنس پنبه و گره های به کار رفته در آنها از نوع فارسی و به ندرت ترکی است.
عضو انجمن علمی فرش ایران درمورد رنگ بندی فرش آباده، افزود: رنگ های این فرش ها بیشتر مبنای گیاهی داشته و در مایه های قرمز، بژ، آبی، نیلی و سایر رنگ های کلاسیک است. رنگ قرمز رُناسی که رنگرزان محلی عمل می آورند بگونه ای درخشان و مشخص است که مشابه آن در سایر نقاط بافندگی کمتر به چشم می خورد و این خود علاوه بر مشخصات بافت منسجم و بادوام فرش های آن، ممیزه دیگری است که با شناخت آن، فرش های آباده را به سهولت میتوان از دیگر فرش ها تشخیص داد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب